پتانسیل کاربرد صمغ دانه ریحان در صنایع غذایی

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 600

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

AGRIHAMAYESH01_012

تاریخ نمایه سازی: 17 آبان 1396

چکیده مقاله:

هیدروکلوییدها و یا صمغ ها گروه متنوعی از پلیمرهای با زنجیره های طولانی هستند که برای اولین بار از ترشحات درختان و یا بوته ها استخراج شدند. اما امروزه از منابع گیاهی، دانه ای، میکروبی و جلبک های دریایی استخراج می گردند. این ترکیبات، بیوپلیمرهای آب دوستی هستند که ساختمان پلی ساکاریدی یا پروتیینی دارند و به دلیل ویژگی های عملکردی مناسب نظیر قوام دهندگی، تشکیل ژل، جایگزین چربی، پوشش دهندگی و غیره در صنایع مختلف بسیار گسترش یافته اند. در سال های اخیر به جای استفاده از صمغ های سنتزی، گرایش قابل توجهی به سمت کاربرد صمغ های بومی و از نوع دانه ای که تولید موسیلاژ می کنند، مشاهده شده است. یکی از مهمترین و پرکاربردترین صمغ های دانه ای، صمغ دانه ریحان است. دانه ریحان حاوی مقادیر زیادی هیدروکلویید با خواص ریولوژیکی قابل توجه است که آن را با سایر هیدروکلوییدهای تجاری قابل مقایسه نموده است. از صمغ این دانه در صنایع غذایی بویژه فرمولاسیون فرآورده های لبنی استفاده می گردد.

نویسندگان

الناز فتحعلی

دانش آموخته کارشناسی ارشد مهندسی علوم و صنایع غذایی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد محلات، محلات، ایران

محمد باقری

استادیار، دانشگاه آزاد اسلامی واحد محلات، محلات، ایران

عبدالرضا آقاجانی

مربی گروه علوم و صنایع غذایی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد محلات، محلات، ایران