جایگاه دیپلماسی مرزی در بهره مندی از منابع طبیعی ایران و ترکمنستان

مفهوم دیپلماسی از جمله مفاهیم پیچیده و دشواری است که تعاریف متعدد و متنوعی با توجه به کاربرد آن از ارائه شده است. تعریفی را که در اینجا بر ی گزینیم. عبارت است از: مجموعه تدابیر و اعمالی که با استفاده از طریق مسالمت آمیز، حصول حداکثر توافق و تفاهم در میان انبوه اختلاف های صحنه روابط بین الملل، برای حفظ منافع ملی و اجرای سیاست خارجی به کار گرفته می شود. جمهوری اسلامی ایران هنوز نتوانسته است به خوبی از ظرفیت های مرزی خود برای پاسخ گویی به نیازها و حل مشکلات و حرکت به سمت توسعه پایدار استفاده نماید. هدف از فعال کردن دیپلماسی مرزی توسعه و استفاده از ظرفیت های مغفول مانده توسعه ای است در این راستا تحقیق حاضر با توجه به مسائل و مشکلات مختلف و متعددی نظیر توسعه نیافتگی، تبدیل به مناطق مرزی به بن بست های ارتباطی، مسائل و مشکلات حمل و نقل ترانزیت، وجود چالش با فراسوی مرزها جهت منابع مشترک و غیره می تواند به سادگی ضرورت ورود به بحث دیپلماسی مرزی را نمایان کند. در این پژوهش با استفاده از روش توصیفی تحلیلی، جایگاه دیپلماسی مرزی در بهره مندی از منابع طبیعی ایران و ترکمنستان را مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار داده و نشان می دهد که چطور توجه به دیپلماسی مرزی در بهره مندی از منابع طبیعی می تواند موثر واقع شده و باعث توسعه مناطق مرزی و کاهش مشکلات و تنش ها شود.

کلیدواژه ها:

دیپلماسی مرزی ، منابع طبیعی ، ایران و ترکمنستان