تیمار حرارتی در دوره جوجه کشی: راهکاری برای بهبود مقاومت جوجه های گوشتی در برابر تنش حرارتی

تنش گرمایی یکی از تهدیدات صنعت طیور در جهان امروز که باعث کاهش راندمان تولیدی و اقتصادی این صنعت شده است میباشد. برنامه های اصلاحی صورت گرفته، سبب توسعه سویه های حساس به تنش گرمایی شده که منجر به افزایش راندمان غذایی و وزن بدن، بدون بهبود وزن ارگان های داخلی بدن مانند سیستم قلبی، عروقی و تنفسی شده است. این بهبود ژنتیکی منجر به تولید سویه های حساس به تنش حرارتی گردیده است. علاوه بر این پرندگان با نداشتن غدد عرقی و وجود پوشش پر بیشتر در برابر اثرات منفی تنش حرارتی آسیب پذیرند. از طرفی تغییرات اقلیمی و گرم شدن کره زمین و گسترش صنعت طیور در مناطق گرمسیری باعث تاثیرات منفی بر این صنعت شده است. روی هم رفته تنش حرارتی باعث کاهش راندمان خوراک و افزایش وزن در نتیجه پایین آمدن بازدهی اقتصادی در این صنعت گردیده است. متخصصین و مرغدارن رویکردهای مختلفی را برای مقابله با اثرات منفی تنش حرارتی بکار گرفته اند که می توان به روشهای مدیریتی، تغذیه و اصلاحی اشاره کرد. کم اثر بودن و هزینه بر بودن آنها، مشوقی برای یافتن راهکارهای بهتر بوده است. تیمار حرارتی ملایم در دوره جوجه کشی و دوره تکامل محور تیرویید و هیپوتالاموس اخیرا مورد پژوهش واقع گردیده است. گزارش شده این شیوه با کاهش متابولیسم پایه، دما بدن و هورمون های تیروییدی باعث افزایش مقاومت پرنده و عادتپذیر شدن آن در برابر تنش حرارتی در طول دوره زندگی شده و میزان مرگ و میر و اثرات منفی تنش حرارتی را تقلیل داده است

کلیدواژه ها:

تیمار حرارتی ، دوره چوچه کشی ، تنش حرارتی