بهینه سازی محیط کشت مورد استفاده برای کشت جلبک (گونه اسکلتونما) با بکارگیری آنتی بیوتیک (کلرامفنیکل) بمنظور مهار رشدباکتری ها.

جلبک تک سلولی Skeletonema از جمله دیاتومه های خانواده Skeletonemataceae است. یکی از کاربردهای این جلبک، بعنوان غذای زنده برای تغذیه لارو آبزیان پرورشی است. جهت کشت آن از محیط های کشت جلبکی نظیر Guillard استفاده می شود. اما رشد باکتری و آلوده شدن تدریجی این محیطها به برخی از باکتریهای پس از تلقیح و نگهداری چندین روزه جلبک می تواند به کیفیت کار آسیب برساند. لذا جهت حل این معضل، پژوهش حاضر ترتیب داده شد و سعی شد تا اثر افزودن نوعی آنتی بوتیک بر کنترل آلودگی باکتریایی ارزیابی گردد. لذا آنتی بیوتیک کلرامفنیکل با غلظت (50ppm) به محیط کشت جلبک افزوده شد و پس از 7 روز تراکم کل باکتری و جلبک در محیط فاقد آنتی بیوتیک (شاهد) و حاوی آنتی بیوتیک (تیمار آزمون) شمارش و مقایسه شد. نتایج آماری نشان داد که بکارگیری 50 میلی گرم در لیتر از آنتی بیوتیک کلرامفنیکل در محیط کشت سبب کاهش 1071برابری (تقریبا0 سه لوگ) در تراکم باکتریایی (p<0.05) شده است بدون آنکه تاثیر سوئی بر رشد و تراکم جلبک داشته باشد. لذا می توان چنین نتیجه گیری نمود که افزودن آنتی بیوتیک مذکور باعث کنترل رشد باکتریهای در محیط کشت شده در حالی که اثری بر رشد جلبک نداشته است و کار روشی مناسببرای بالابردن کیفیت محیط کشت و جلبک تولیدی در دراز مدت است.

کلیدواژه ها:

محیط کشت گیلارد ، آنتی بیوتیک کلرامفیکل ، اسکلتونما ، جلبک.