مقایسه روش کنترل شیمیائی و تلفیقی علف های هرز و نقش آن ها بر عملکردواجزاءعملکرد ذرت درخرم آباد

آزمایش مزرعه ای در سال زراعی 1386 جهت بررسی مدیریت تلفیقی علف های هرز در مزرعه ذرت دیررس (سینگل کراس704) در شرایط آب و هوایی خرم آباد به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی(RCBD) با سه تکرار انجام شد. فاکتورهای آزمایش شامل تراکم کاشت (5/6، 5/7، 5/8 بوته در مترمربع) و مدیریت علف های هرز در شش سطح (1-کولتیواتور بین ردیف 2- سمپاشی نواری روی ردیف3-کولتیواتور بین ردیف + سمپاشی نواری 4- سمپاشی سراسری 5- شاهد عاری از علف هرز6- شاهد بدون کنترل) بود. نتایج بدست آمده از این تحقیق نشان می دهد که در بین تیمارهای مدیریتی پس از تیمار وجین دستی، تیمار کولتیواتورزنی از نظر صفاتی همچون عملکرد دانه ذرت و وزن هزار دانه و عملکرد بیولوژیک دارای بیشترین مقدار بود. به نظر می رسد که تیمار کولتیواتورزنی، در مراحل اولیه رشد ذرت با کنترل علف های هرز بین ردیف در عملکرد و اجزای عملکرد ذرت تاثیر مثبت و معنی داری را نشان داده است. در تراکم های مختلف دیده شد که بیشترین میزان عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک، در تراکم 5/8 بوته در مترمربع بدست آمد و این در حالی بود که بیشترین وزن هزار دانه در تراکم 5/7 بوته در متر مربع بدست آمد و با ا فزایش تراکم از میزان آن کاسته شد.

کلیدواژه ها:

کنترل شیمیائی ، کنترل تلفیقی ، علف هرز ، عملکرد ، ذرت