پیامد کاربرد زئولیت بر زندهمانی باکتری ایشریشیاکولی در خاک

امروزه برای افزایش ماده آلی خاک و بهبود ویژگی های خاک برای کشت گیاه از کودهای آلی و به ویژه کود دامی بهره گیری می شود. این کودها زیستگاه شماری از باکتری های بیماری زا است که به محیط زیست می رسند و می توانند برای بهداشت زندگی مردم زیانبار باشند. در این پژوهش پیامد کاربرد زئولیت که یک بهساز طبیعی خاک می باشد، بر زنده مانی باکتری ایشریشیاکولی در خاک که یک باکتری شناساگر برای آلودگی زیستگاه ها به باکتری های روده ای است، بررسی گردید. با افزودن سه سطح زئولیت (0، 5، 15 درصد) به یک خاک با بافت لوم، در دو حالت ناسترون و سترون، و مایه زنی 106 باکتری ایشریشیاکولی پایدار به آنتی بیوتیک نالیدیکسیک اسید (E.coli NAR) به هر گرم از خاک تیمار شده این پژوهش به انجام رسید. روی هم رفته زنده-مانی ایشریشیا کولی در خاک های سترون بیشتر از خاک های ناسترون بود که این وابسته به توان اندک این باکتری برای رویارویی با باکتری های خاکزاد است. از سوی دیگر کاربرد زئولیت با بهبود ویژگی های خاک مایه افزایش زنده مانی باکتری در خاک شد که با افزایش درصد زئولیت بکاررفته، زمان زنده مانی باکتری بیشتر افزایش یافت. پیامد کاربرد زئولیت بر زنده مانی باکتری در خاک سترون نمایان تر بود.

کلیدواژه ها:

ایشریشیاکولی ، خاک ، زئولیت ، زنده مانی