استفاده از فن آوری مهندسی ژنتیک جهت توسعه تولید سوخت های زیستی تجدید پذیر با منشاء گیاهی

امروزه با توجه به محدود بودن منابع سوخت های فسیلی و آلودگی روز افزون محیط زیست و عدم تجدیدپذیری این منابع انرژی ، راهکار متنوعی جهت جایگزینی منابع سوختی تجدیدپذیر و دوستدار طبیعت در دستور کار محققین و مراکز تحقیقاتی سراسر دنیا قرار دارد. یکی از منابع مورد استفاده در تولید سوخت زیستی، سلولز گیاهی است. این منبع انرژی، ارزان و قابل دسترس است. امروزه نظریه مکانیسم تخمیری نشاسته و هیدروکربن ها به جهت تولید الکل و کاربری آن به عنوان منبع جدید انرژی با منشاء زیستی اهمیت یافته است. تنها مشکل بر سر این راهکار، هزینه بالای تولید و اختصاص یافتن سطح وسیعی از اراضی مستعد کشاورزی به این امر است. مهندسی ژنتیک برای بسیاری از این مشکلات راهکارهای مناسبی دارد. 1- استفاده از راهکار ژنتیکی برای کاهش محتویات لیگنین گیاهی 2- تنظیم بیش بیانی ژن های دخیل در فعالیت آنزیمی تخریب ساختار سلولز و تبدیل آن به گلوکز 3- اتخاذ راهکاری برای افزایش زیست توده گیاهی و .... اکنون اقبال عمومی از یک سو و تلاش محققین از سوی دیگر دریچه جدیدی را به سوی تولید گیاهان تراریخته با قابلیت تولید سوخت های زیستی با هزینه تولید کمتر باز نموده است که هدف نهایی آن تولید منابع انرژی با آلایندگی کمتر و قابلیت دسترسی بیشتر است

کلیدواژه ها:

سوخت زیستی ، مهندسی ژنتیک ، گیاهان تراریخته ، سلولز ، اتانول