بررسی میکورمورفولوژی خاکهای بخشی از فضای سبز شهر بهارستان

فضاهای سبز ریه های تنفسی شهرها به شمار می آیند که علاوه بر ایجاد تعادل بخشی در متابولیسم شهر و بالا بردن سطح زیبایی، روی تعدیل دما، تنظیف هوا، سطح ایستایی، کاهش آلودگی صوتی، افزایش نفوذپذیری خاک، افزایش رطوبت نسبی و جذب گرد و غبار اثر دارد. بدون شناخت عوامل و محدودیت ها امکان استفاده از منابع خاک و آب وجود ندارد. لذا در این تحقیق که در شهر جدید بهارستان اصفهان انجام گردیده است ابتدا 5 خاکرخ در پارک کوهستان و 2 خاکرخ در پارک محله 5 شهر بهارستان به روش Free survey به ابعاد 1×1×1/5 متر حفر و برابر استانداردهای بین المللی مورد تشریح قرار گرفتند. و نهایتاً تکامل و تحول خاکهای و تعیین قابلیتها و محدودیتهای موجود برای بخشی از فضای سبز شهر مذکور مورد بررسی قرار گرفت. با توجه به آنالیزهای صورت گرفته کلیه خاکهای فضای سبز منطقه مورد مطالعه در رده اریدی سول قرار گرفته و محدودیت غالب انها سنگریزه، شوری و قلیائیت می باشد. نتایج ازمایشات بر روی الودگی خاک به فلزات سنگین بیانگر وجود محدودیت در مورد کادمیم، روی، منگنز و نیکل می باشد.

کلیدواژه ها:

پوشش رسی ، میکورمورفولوژی ، فضای سبز ، محدودیت