اثر سلنیوم بر عملکرد و اجزای عملکرد دو رقم گلرنگ در شرایط قطع آبیاری

به منظور بررسی اثر سلنیوم بر عملکرد و اجزای عملکرد دو رقم گلرنگ در شرایط قطع آبیاری طرحی به صورت اسپلیت پلات فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 1393-1392 در محلات- استان مرکزی انجام گرفت. تیمارها شامل آبیاری در سه سطح، آبیاری کامل طبق عرف منطقه (آبیاری هر7 روز یکبار)، قطع آبیاری در مرحله غوزه دهی، قطع آبیاری پس از گرده افشانی به عنوان فاکتور اصلی و کاربرد سلنیوم در سه سطح 0، 20 و40 گرم در هکتار و دو رقم گلرنگ شامل رقم سینا و رقم محلی اصفهان به عنوان فاکتورهای فرعی در نظر گرفته شدند. تنش آبی به خصوص در مرحله غوزه دهی، منجر به کاهش معنی دار تعداد غوزه در بوته، تعداد دانه در غوزه، وزن صد دانه و عملکرد دانه گردید. کاربرد سلنیوم توانست امکان رشد بهتری برای گیاهان در شرایط تنش رطوبتی فراهم آورد و می توان از آن به عنوان یک راهکار مناسب جهت افزایش عملکرد درشرایط کمبود آب وکاهش خسارت بر اکوسیستم زراعی استفاده نمود. نتایج نشان دادند ژنوتیپ محلی اصفهان به دلیل بومی بودن و خوپذیری بیشتر به شرایط آب و هوایی منطقه استان مرکزی دارای بیشترین عملکرد دانه بود و لذا این ژنوتیپ جهت کاشت در منطقه پیشنهاد می شود.

کلیدواژه ها:

تنش آبی ، سلنیوم ، گلرنگ ، اجزای عملکرد