پیش بینی غلظت آلاینده های هوای شهر تهران بر اساس عوامل اقلیمی با استفاده از شبکه عصبی مصنوعی

پیشرفت تکنولوژی، افزایش روزافزون جمعیت و توسعه ی کلان شهرها، معضلات محیط زیستی زیادی را به وجود آورده است. یکی از این معضلات زیست محیطی که ایران و حتی جهان را به چالش کشیده و در تلاش پیدا کردن راه حلی برای آن می باشد، آلودگی هواست. ازجمله مهم ترین عوامل تاثیرگذار بر آلودگی شهرهای بزرگ، ازجمله شهر تهران، عوامل اقلیمی می باشد. هدف از انجام این پژوهش، مدل سازی غلظت آلاینده های شاخص آلودگی هوا با توجه به عوامل اقلیمی و شاخص های پایداری و ناپایداری با استفاده از مدل شبکه عصبی مصنوعی است. آلاینده های موردبررسی PM10 و AQI بودند. که PM10 از مهم ترین آلاینده های هوای شهر تهران به شمار می روند. داده های هواشناسی مورداستفاده در این بررسی نیز شامل رطوبت نسبی، دما، جهت باد، سرعت باد می باشد. نتایج حاصل از مدل سازی نشان داد که میانگین تغییرات روزانه غلظت آلاینده های مذکور در طول سال متفاوت بوده و به شدت تحت تاثیر پارامترهای هواشناسی و شاخص های پایداری و ناپایداری بوده است . به طوری که ضریب همبستگی آلاینده ها با عوامل اقلیمی و شاخص های پایداری و ناپایداری برای PM10 معادل 77/0 و برایAQI معادل 54/0 محاسبه گردید. جذر ریشه میانگین مربعات خطا برای PM10 و AQI به ترتیب 24/0 و 21/0 به دست آمد.

کلیدواژه ها:

آلودگی هوا ، پیش بینی کیفیت هوا ، شبکه عصبی مصنوعی ، ذرات معلق