بررسی عملکرد پامیس جهت حذف نیترات از محلول های آبی با استفاده از مدل باکس بنکن

آلودگی نیترات در منابع آبی، یک م شکل بزرگ زی ستمحیطی در سرا سر جهان ا ست. به همین دلیل در این پژوهش از سنگدانه های پامیس جهت حذف نیترات مازاد از محلولهای آبی استفاده گردید. پس از آمادهسازی جاذب، ساختار آن با تکنیکهای XRD، EDAX و SEM بررسی گردید. در این تحقیق از روش سطح پاسخ بر مبنای طراحی باکس بنکن جهت ارزیابی اثر متغیرهای مستقل (9-5) pH، دما 15-45) درجه سانتی گراد) و دوز جاذب 5-15) گرم) بر عملکرد پاسخ و همچنین پیشگویی بهترین مقدار پاسخ استفاده شد. مقادیر بهینه بر اساس مدل باکس بنکن برای pH=5، میزان جاذب 15 گرم برلیتر، دما 15 درجه سانتیگراد تعیین شد. همچنین با افزایش دوز جاذب میزان حذف نیترات افزایش یافت در حالی که با افزایش pH و دما راندمان حذف نیترات کاهش پیدا کرد. در نتیجه ستگدانه پامیس به دلیل دسترسی آسان، هزینه کم و عملکرد مناسب میتواند به عنوان جاذب جهت حذف نیتراتهای مازاد در آب به کار رود.

کلیدواژه ها:

حذف نیترات ، سنگدانه های پامیس