مروری بر مکانهای ژنی کنترل کننده صفات کمی (QTL) در گیاهان

درک ژنتیک صفات پیچیده و کمی، ترکیبی از تکنیکهای ژنتیک مولکولی مدرن و روش آماری قدرتمند را شامل می شود. با پیشرفت تکنولوژی تجزیه و تحلیل مارکر مولکولی، اکنون می توانید هر دو ویژگی وراثت پذیری و کمی را به سادگی تجزیه و تحلیل کنید و تک ژنهای کنترل کننده ویژگی های مورد علاقه را شناسایی کنید. نشانگرهای مولکولی می تواند برای تگ کردن صفات کمی (QTL) برای ارزیابی سهم به منظور فنوتیپیک برای سرعت بخشیدن به انتخاب و پیشرفت های ژنتیکی استفاده شود. ساخت نقشه های دقیق ارتباطی با سطح بالایی از پوشش ژنوم برای ژن های موضعی یا QTL ها، با ویژگی های مهم اقتصادی مانند مقاومت بیماری در گیاهان همراه است، که کمک می کند تا در انتخاب به کمک مارکر، نقشه برداری مقایسهای بین گونه های مختلف، چارچوبی برای الحاق نقشه های فیزیکی و اساس کلونینگ ژن ها توسط نقشه برداری باشد. در این میان، نشانگرهای مولکولی نوید بخش ترین ابزارها هستند. نشانگرهای مولکولی قطعاتی از DNA گیاه هستند که اصلاحگران برای تشخیص حضور و یا عدم حضور آللهای مورد علاقه در گیاهان مورد آزمایش بکار میبرند و بنابراین از آنها بهعنوان ابزارهای گزینش بهره میبرند. این بازبینی مقدمه ای بر نشانگر مولکولی، نقشه برداری جمعیت و اصول اساسی ساختمان ساخت نقشه QTL را فراهم می کند. ژنهایی که افزایش مقاومت کمی را در گیاهان کنترل میکنند به سختی قابل شناسایی هستند این مسئله بعد از پیدایش نقشه برداری مکانهای کنترل کننده صفات کمی QTL حل شد.

کلیدواژه ها:

QTL ، نقشه ارتباطی ، مارکرهای مولکولی