ارتباط شکل پذیری سازه و سطح آسیب پذیری لرزه ای آن به روش طیف ظرفیت (مطالعه موردی)

خرابی های زلزله در نقاط مختلف جهان نشان می دهد طراحی سازه براساس معیار مقاومت همیشه منجر به عملکرد مناسب سازه در برابر نیروهای رفت و برگشتی زلزله نمی شود و در بعضی موارد سبب فرو ریزش سازه گردیده است. موضوع مورد بحث در آسیب پذیری لرزه ای پیش بینی عملکرد گروهی از سازه های موجود در یک ناحیه می باشد که از طریق عبارات کیفی و یا براساس نتیجه گیری های کمی، پاسخ یک سازه موجود را در برابر زلزله بیان می کند. روش های مختلفی برای انجام آسیب پذیری لرزه ای وجود دارد که در یک دسته بندی شامل آسیب پذیری کلی، کیفی و کمی می باشد.روش طیف ظرفیت در ارزیابی آسیب پذیری لرزه ای با استفاده از تحلیل استاتیکی غیر خطی (پوش آور) و توزیع لوگ نرمال، احتمال مربوط به هر حالت خسارت را برای سازه ها نشان می دهد. وقتی سازه ای بر اثر تغییر مکان های تحمیلی وارد محدوده غیرالاستیک می شود، ضریب شکل پذیری آن قابل محاسبه می باشد. هر سازه با یک شکل پذیری دارای یک توزیع احتمال خرابی می باشد. در این پژوهش با تحلیل استاتیکی غیر خطی 8 سازه فولادی به صورت سه بعدی در نرم افزار SAP2000 به بررسی ارتباط شکل پذیری هر سازه در دو جهت X,Y و احتمال خرابی آن پرداخته می شود. خلاصه نتایج نشان داده اند که وقوع آسیب لرزه ای کمتر در سازه ها با مقدار شکل پذیری بیشتر محتمل تر می باشد.

کلیدواژه ها:

آسیب پذیری لرزه ای ، روش طیف ظرفیت ، شکل پذیری ، سازه فولادی مهاربندی شده ، قاب خمشی