توسعه های پایدار زیر ساخت های حمل و نقل نوین در ایران با طراحی روسازی های بتنی

راه ها و بزرگراه ها در یک کشور به منزله شاه رگهای حیاتی آن کشور هستند، وجود راه باعث پویایی وتحرک در منطقه می گردد، این تحرک به نوبه خود باعث توسعه و بهبود اقتصادی می شود. به همین علت یکی از وظایف متولیان راه ها در کشور ایجاد راه های جدید است. عوامل زیست محیطی، اقتصادی، ایمنی، راحتی و نگاه های توسعه پایدار ملی ما را به طراحی های بهینه و بهتر روسازی سوق می دهد که در این میان استفاده از روسازی های بتنی گزینه ای مناسب است. برای ایمن تر کردن جاده ها و رضایت بخش بودن رانندگی و مدیریت روسازی که باعث کاشه سوانح رانندگی می شود به احداث روسازی های مناسب نیازمندیم . روسازی های بتنی می تواند کمک بزرگی به زیر ساخت های حمل و نقل کشوی داشته باشد و همچنین سودآوری و صرفه جویی اقتصادی بزرگی را در پی خواهد داشت. ایران هم اکنون از نظر میزان تولید سیمان در رده سوم جهان قرار دارد، با این حال کمتر پروژه اجرای روسازی بتنی را می توان در کشور مشاهده کرد. دلیل این امر هر چه باشد، هزینه هایی را از نظر مصرف مصالح، مصرف سوخت، آلودگی بیشتر هوا و حتی هزینه های اجرایی روسازی به کشور تحمیل می کند. در این مقاله قصد داریم، به بررسی و مقایسه روسازی های بتنی و آسفالتی بپردازیم.

کلیدواژه ها:

روسازی آسفالتی ، روسازی بتنی ، ارزیابی اقتصادی ، ایمنی ، ارزیابی زیست محیطی