رهیافتی جهت تعامل فن آوری های نوین با اصول معماری اسلامی - ایرانی

ورود فن آوری به یک جامعه، چالش هایی را در زمینه های مختلف مطرح می کند که مهم ترین آن ها بحران فرهنگی و بحران هویت و معناست. کشور ما ایران نیز با سابقه ای کهن از فرهنگ اسلامی ایرانی از جمله کشورهایی است که در رویارویی با فن آوری های نوین با این چالش ها رودرو است. آن چه در این میان اهمیت دارد نحوه برخورد ما با این دوران است. آن چه مسلم است، یک برخورد واقع گرایانه و انتقادی موضع مناسب حال برای ایران است. با توجه به محتوای فرهنگ اسلامی ایرانی، حفظ این فرهنگ از ضروریات به شمار می آید. بنابر این بررسی نحوه تعامل فن آوری های نوین با فرهنگ اسلامی ایران خاصه در این پژوهش معماری اسلامی ایرانی، ضرورت پژوهش هایی این چنینی را صد چندان می کند. در این راستا در مرحله اول براساس روش کتابخانه ای، چارچوب نظری و فرضیات پژوهش تبیین گردید. سپس در مرحله دوم با بهره گیری از مطالعات میدانی نمونه هایی به دست آمد که با رویکرد تحلیلی و به کمک پرسش نامه مورد ارزیایبی قرار گرفتند و در مرحله پایانی پژوهش با رویکرد تحلیلی و راهبرد استدلال منطقی فرضیات ارزش گذاری شده به عنوان نتایج پایانی کار مطرح گردیده اند. نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد که بهره گیری از فن آوری در تعامل با اصول به دست آمده از معماری اسلامی ایرانی می تواند در احیای هویت اسلامی ایرانی و تعامل آن با معماری معاصر ایران مثمرثمر باشد.

کلیدواژه ها:

فن آوری نوین ، معماری اسلامی ایرانی ، هنر و معماری ، هویت