مقدمه و هدف: سنجش
حرفه ای گری یکی از مهمترین مسایلی است که توجه صاحبنظران توسعه اخلاق حرفه ای را به خود معطوف کرده است و به شیوه های مختلف کمی و کیفی انجام می شود، بررسی نظرات
دستیاران یکی از روشهای ارزیابی اخلاق حرفه ای در محیط بالینی است که به شیوه های مختلف انجام میشود. از آنجایی که که اساتید الگوهای مناسبی برای نقش پذیری فراگیران و چگونگی رفتار با دیگران میبا شند و از سوی دیگر دانشجویان به دلیل حضور مستقیم در موقعیت آموز شی ارتباط نزدیکی با اساتید دارند، بنابراین دیدگاه آنان نسبت به ویژگیهای یک استاد میتواند تاثیر زیادی در فرایند یادگیری داشته باشد. پژوهش حاضر با هدف بررسی دیدگاه
دستیاران در خصوص
حرفه ای گری اساتید بالینی انجام پذیرفت.مواد و روش ها: این پژوهش یک مطالعه توصیفی بود. جامعه آماری
دستیاران آموزشی گروه های آموزشی مرکز آموزشی درمانی امام خمینی ساری در سال 1398 بود که به روش نمونه گیری سرشماری انتخاب شدند(150 نفر). ابزار پژوهش، پرسشنامه محقق ساخته حاوی 30 سوال ( نوعدو ستی، تعالی شغلی، مسئولیت پذیری، وظیفه شنا سی، احترام به دیگران و شرافت) بود. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه با استفاده از نظرات 20 متخصص و محاسبه ضرایب CVR و Impact Factor مورد بررسی قرار گرفت. 6 گویه از پر س شنامه به علت CVR کمتر از 0/42 حذف و همه گویه ها با برخورداری از Impact Factor بالای 1/5 از اعتبار صوری مناسب برخوردار بودند. پایایی ابزار با استفاده از آلفای کرونباخ 0/87 محاسبه گردید. داده ها با استفاده از میانگین، آنالیز واریانس با نرم افزارSPSS21 مورد تحلیل قرار گرفت و در آزمون های آماری مقدار P دوطرفه کمتر از 0/05 ملاک قضاوت آماری قرار گرفت.یافته ها: بیش از نیمی از
دستیاران (% 55/6) حرفه ایگری اساتید خود را در حد قابل قبول ارزیابی کردند.
دستیاران حرفه ایگری اساتید را در مولفه نوع دوستی (%46)، تعالی شغلی (%69)، وظیفه شناسی (%54)، شرافت 62) %)، احترام به دیگران((%41، مسئولیت پذیری((%45 ارزیابی نمودند. بین گروه های مختلف آموزشی تفاوت معناداری وجود نداشت .نتیجه گیری: نتایج نشان داد که و ضعیت حرفه ایگری ا ساتید بالینی از و ضعیت تقریبا منا سبی برخوردار ا ست، جهت تعالی و بروز صلاحیت اخلاقی برگزاری دوره های آموزش تخصصی کوتاه مدت اخلاق پزشکی و روشهای تدریس فعال برای همه اساتید پزشکی پیشنهاد میشود.