توزیع جغرافیایی جمعیت و تعادل نظام سکونتگاهی با رویکرد آمایش سرزمین مناطق روستایی شهرستان تاکستان

جمعیت یکی از عناصر بنیادین در برنامه های اقتصادی ،اجتماعی و فرهنگی محسوب می شود بر این اساس آگاهی از چند و چون جمعیت وشناخت ساختار، ابعاد و گستردگی فضایی آن مهم است. یکی از مباحث و موضوعاتمهم در رابطه با جمعیت، توزیع مکانی و پراکنش جغرافیایی آن است. این مقاله با استفاده از روش اسنادی و بهره گیری از منابع آماری از قبیل آمارهای توصیفی، نتایج سرشماری نفوس و مسکن، به مطالعه توزیع جغرافیایی جمعیت و تعادل نظام سکونتگاهی با رویکرد آمایش سرزمین می پردازد. روش پژوهش با توجه به ماهیت مسیله توصیفی- تحلیلی می باشد. یافته های تحقیق نشان می دهد که جمعیت مناطق روستایی طی دوره های سرشماری((1385-1395 رشد داشته است. نتایج تحقیق نشان می دهد پراکندگی جمعیت و سکونتگاه های روستایی به سمت تعادل پیش می رود.

کلیدواژه ها:

توزیع جمعیت ، آمایش سرزمین ، توسعه منطقه ای ، توسعه متوازن ، تاکستان