نقش سطح بدهی بهینه در ساختار سرمایه شرکت ها با تاکید بر دوره رشد

هدف این پژوهش، بررسی نقش سطح بدهی بهینه در ساختار سرمایه شرکت ها با تاکید بر دوره رشد می باشد. بدین منظور داده های مربوط به 170 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران برای دوره زمانی 1386 تا 1392 مورد بررسی قرار گرفتند. روش پژوهش از نوع همبستگی و علی پس رویدادی و روش آزمون فرضیه ها، آزمون همبستگی و رگرسیون است. برای اندازه گیری سطح بدهی بهینه از حاصلضرب متوسط بدهی صنعت در مجموع دارایی ها و همچنین برای اندازه گیری ساختار سرمایه از نسبت بدهی کوتاه مدت به کل دارایی ها استفاده شده است. نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد که در دوره رشد، سطح بهینه بر نسبت بدهی های کوتاه مدت به کل دارایی ها تاثیر مثبت معناداری دارد.

کلیدواژه ها:

سطح بدهی بهینه ، ساختار سرمایه ، دوره رشد