ارزیابی آلودگی باکتریایی آب و میگوی وانامی پرورشی در پساب مزارع نیشکر

این مطالعه با هدف اندازه گیری بار آلودگی باکتریایی پساب مزارع کشت نیشکر مصرفی در استخرهای پرورش میگوی وانامی (تعداد کل باکتری، تعداد کل ویبریو و تعداد کل کلی فرم و کلی فرم مدفوعی) و تعداد باکتری کل و ویبریو در میگوهای پرورشی در ستاد معین بنیاد خرمشهر صورت گرفت. بدین منظور طی سه ماه دوره پرورش میگوی وانامی (ماه های مرداد، شهریور و مهر) به صورت ماهی دو بار از 3 ایستگاه ( 1 ایستگاه واقع در ورودی استخرهای پرورش میگو و 2 ایستگاه در دو استخر پروش میگو) و میگوهای پرورشی نمونه برداری صورت گرفت. نتایج نشان داد که تعداد کلی فرم و کلی فرم مدفوعی در آب ورودی (پساب نیشکر) بیشتر و تعداد کل باکتری های هتروتروف و تعداد کل ویبریو کمتر از آب استخرهای پرورش میگو است. این شرایط احتمالا به دلیل خاصیت نشست باکتری های کلی فرمی بوده و بالاتر بودن تعداد کل باکتری هتروتروف و ویبریو در استخرها به علت وجود باقیمانده غذایی و تلفات ناشی از میگوها باشد. همچنین در مقایسه ماه های نمونه برداری شده در آب ورودی و استخرها، بیشترین مقدار همه ی شاخص های باکتریایی در مرداد ماه و کمترین میزان در مهر ماه بود.

کلیدواژه ها:

پساب نیشکر ، میگوی وانامی ، آلودگی باکتریایی