ارزیابی مقاومت به خوردگی پوشش های آبکاری الکتریکی کروم/ نیکل آلیاژی ایجاد شده با استفاده از سه روش برگزیده

کروم و آلیاژهای برپایه کروم رسوب داده شده به دلیل خواص آنها از جمله سختی، مقاومت به خوردگی، مقاومت به سایش و همچنین ظاهر جذاب آن بر روی دامنه وسیعی از قطعات استفاده می شود. این پوشش ها غالباً به صورت رسوب الکتریکی ایجاد می شود. مشکل اصلی پوشش های کروم تشدید واکنش تکامل هیدروژندر طی آبکاری آن است که نتیجه آن ایجاد ترک و بازشدن مسیر نفوذ مواد خورنده می باشد. به همین دلیل کروم را اغلب همراه با زیرلایه نیکل به کار می برند. به طور کلی هدف از این پژوهش انتخاب روش بهینه برای تولید پوشش هی کروم/ نیکل بوده تا بتواند با کاهش دانسیته ترک های سطحی و همچنین کاهش نفوذ پذیری این ترک هامقاومت به خوردگی مناسبی را فراهم سازد. برای این منظور نمونه های فولاد ساده کربنی دیسکی شکل در حمام مبتنی بر کروم سه ظرفیتی و نیکل دوظرفیتی با استفاده از جریان پالسی قطع شونده و با سه روش برگزیده از سایر تحقیقات پوشش دهی شدند. به منظور بررسی پوشش های ایجاد شده از بررسی های میکروسکوپ نوری والکترونیکی (SEM و FESEM) آنالیز تفرق اشعه ایکس (XRD)، آنالیز خطی (Line Scan) و نقطه ای (EDX) و آنالیز خوردگی ناقل در محلول NaCl 3.5% استفاده شد. میزان کروم موجوددر تمامی پوشش ها بین 8 تا 20 درصد جرمی متغیر بود و نشان داده شد پوشش های غنی از نیکل نیز می تواند بسته به روش تولید آن مقاومت به خوردگی در سطح پوشش های غنی از کروم و حتی بالاتر از آنها داشته باشند، ضمن آن که مقاومت به خوردگی پوشش های بدست آمده نسبت به پوشش نیکل خالص نیز بالاتر ارزیابی گردید. همچنین به نظر می رسد در استفاده از جریان پالسی قطع شونده، پوشش های چند لایه متناوب آلیاژی، نسبت به پوشش های دولایه آلیاژی و پوشش های دولایه آلیاژی نسبت به پوشش های دولایه آلیاژی و پوشش های دولایه آلیاژی نسبت به پوشش های تک لایه آلیاژی، مقاومت به خوردگی بالاتری دارند.

کلیدواژه ها:

آبکاری ، کروم ، نیکل ، خوردگی