همدلی انسان از منظر علوم اعصاب شناسی اجتماعی

همدلی یعنی اینکه بدون در نظر گرفتن ضریب اشتباه فرد و افراد در تعامل با او، بتوان آنچه را که دیگران احساس می کنند تجربه و درک کرد. دانستن چیزی که شخصی دیگر احساس می کند، نقش اساسی در تعاملات بین فردی ایفا و احساس نزدیکی شدیدی را بین دو فرد بوجود می آورد. در این مقاله نمونه هایی از روانشناسی اجتماعی و علوم اعصاب شناختی بیان شده است و نشان داده شده است که همدلی هم شامل به اشتراک گذاری هیجانات درونی افراد (پردازش اطلاعات پایین به بالا)، و هم کنترل اجرایی برای تنظیم و مدیریت این تجربه بین آنهاست که توسط سیستم های خاص و تعاملی عصبی پشتیبانی می شود. علاوه بر این، آگاهی از تمایز بین تجربیات خود و دیگران، جنبه مهمی از همدلی را تشکیل می دهد.

کلیدواژه ها:

همدلی ، به اشتراک گذاری عواطف ، دیدگاه گیری ، کنترل هیجان ، علوم اعصاب اجتماعی