بررسی رابطه بین دو متغیر رضایت شغلی و کارایی کارکنان بیمارستان رازی بخش اورژانس

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین دو متغیر رضایت شغلی و کارایی کارکنان بیمارستان رازی بخش اورژانس می باشد. رضایت شغلی براساس تیوری دوعاملی هرزبرگ (بهداشتی – انگیزشی ) سنجیده می شود.جامعه آماری پژوهش متشکل ازکلیه کارکنان بیمارستان رازی بخش اورژانس (36 نفر) بوده و ابزارجمع اوری داده ها پرسشنامه است.برای تجزیه تحلیل داده ها از روشهای آمار توصیفی شامل جدول توزیع فراوانی، درصد، میانگین و انحراف معیار، نمودارها وبررسی رابطه واثبات فرضیه ها ازروش همبستگی و رگرسیون، استفاده شده است. نتایج بدست آمده حاکی از آنست که دربخش اورژانس به ترتیب درجه اهمیت عبارتند از روابط درمحیط کاری،حقوق ومزایا ، امنیت شغلی ومهارت .ایجادروابط دوستانه درگروه های کاری درجهت برقراری فضای کاری صمیمانه، دور از تنش وتعارض تیمی باتوجه به ماهیت کار در بیمارستان بتوانند آسیب پذیری حاصل از فرایند کار (جسمی –روحی )را کاهش دهند.درمحیط پر استرس وجود روابط رییس و مریوسی محترمانه ودیدگاه مثبت همکاران واحترام بدون درنظر گرفتن رتبه و مقام علمی انگیزش و رضایت شغلی را افزایش میدهد.اما واقعیت بیان نمود حتی در نبود رضایت شغلی پرسنل در عملکرد خود نسبت به بیماران کوتاهی نکرده و با حس انسان دوستی و همدردی وظایف شغلی خود را انجام داده و از همراهی با بیمار در سیر درمان کوتاهی نکرده اند.

کلیدواژه ها:

رضایت شغلی ، کارایی کارکنان ، بیمارستان رازی