بررسی تأثیر رهبری بصیر بر توانمندسازی کارکنان دانشگاه علوم پزشکی شاهرود

با ورود بصیرت و رهبران بصیر به عرصه سازمان و مدیریت، به عنوان چالش قرن حاضر، مدیران و رهبران سازمانها به خصوص نهادهای آموزشی باید الزاما با این پدیده نوپا دست و پنجه نرم کنند. رهبران بصیر افرادی هستند که در درجه اول از قدرت تجسم، آینده نگری و تصویر پردازی نسبت به آینده برخوردارند. آنها از چنان هوش و ذکاوتی برخوردارند که با توجه به جوانب اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و تکنولوژیکی محیط اقدام به تدوین چشم اندازی صحیح، واقع گرا و الهام بخش برای سازمانشان می نمایند تا با تکیه بر این موضوع، کارکنانی توانمند، دارای بهرهوری بالا، متعهد و با انگیزه را تربیت و پرورش دهند. هدف از مقاله حاضر بررسی تاثیر رهبری بصیر بر توانمندسازی کارکنان در دانشگاه علوم پزشکی شاهرود میباشد. این تحقیق از نظر هدف کاربردی و از نظر روش اجرا توصیفی است. روش جمعآوری اطلاعات میدانی و ابزار جمعآوری اطلاعات پرسشنامه استاندارد میباشد. به طوریکه برای اندازهگیری رهبری بصیر از پرسشنامه کانگر و کاننگو ( 1988 ) استفاده شده است. و سوالات توانمندسازی کارکنان نیز برگرفته از پرسشنامه اسپریتزر ( 1995 ) و میشرا ( 1994 ) است. جامعه آماری تحقیق حاضر کارکنان دانشگاه علوم پزشکی شاهرود به تعداد 1600 نفر میباشد. پرسشنامهها بین 320 نفر از آنها، که بر طبق جدول مورگان و روش نمونهگیری تصادفی خوشهای انتخاب شده بودند، توزیع گردید. برای تجزیه و تحلیل دادهها از آزمون کولموگروف برای تعیین نرمال بودن یا نبودنبرای تحلیل فرضیه اصلی تحقیق استفاده شد. نتایج Lisrel متغیرهای تحقیق، آزمونهای تحلیل عاملی تاییدی و تحلیل مسیر و نرمافزار حاصل از تحلیل، حاکی از تایید فرضیه اصلی است. یعنی رهبری بصیر اثر مثبت و معنیداری بر توانمندسازی کارکنان دارد و هر چهار مولفه رهبری بصیر یعنی چشمانداز و فن بیان، حساسیت محیطی، حساسیت به نیازهای اعضاء و انعطافپذیری در تغییر با توانمندسازی رابطه مثبت و معناداری دارد.

کلیدواژه ها:

رهبری بصیر ، بصیرت ، توانمندسازی ، کارکنان ، دانشگاه علوم پزشکی شاهرود