بررسی ارتباط بین ریسک مبتنی بر اطلاعات بازار و معیارهای داخلی ارزیابی عملکرد با تاکید بر ارزش آفرینی در بورس اوراق بهادار تهران

حداکثرسازی ثروت سهامداران عمده ترین هدف بنگاه های تجاری است. امروزه مشخص شده است که سود نمی تواند ملاک مناسبی برای ارزیابی ارزش و عملکرد واحدهای مذکور باشد زیرا شرکت های بسیاری وجود دارند که علیرغم داشتن سود حسابداری مثبت دارای ارزش افزوده اقتصادی مناسبی نیستند. با توجه به احتمال دستکاری سود حسابداری و کنترل آن در جهت منافع شخصی از معیارهای اقتصادی به عنوان بهترین معیارها جهت ارزیابی وضعیت بنگاه ها یاد می شود[1]. در این بین، ریسک سیستماتیک نیز به عنوان ریسک غیرقابل کنترل با تأثیرگذاری بر میزان سودآوری و ارزش بنگاه نقش مهمی را در تصمیم گیری های مالی ایفا می کند[2]. بنابراین توجه به این دو پارامتر مالکان را در کنترل سودآوری واقعی شرکت و هماهنگی آن با شرایط بازار کمک می کند. به همین جهت شناخت ارتباط بین ارزش افزوده اقتصادی،ارزش افزوده اقتصادی تعدیل شده و ارزش افزوده نقدی به عنوان نماد های شاخص داخلی ارزیابی عملکرد که شاخصی از ثروت آفرینی برای سهامداران است با ریسک سیستماتیک به عنوان نماد ریسک مبتنی بر اطلاعات بازار از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در راستای این هدف، به منظور آزمون عملی ارتباط ارزش افزوده اقتصادی، ارزش افزوده اقتصادی تعدیل شده و ارزش افزوده نقدی با ریسک سیستماتیک، تعداد51 شرکت با استفاده از نمونه گیری تصادفی طبقه ای که اطلاعات مورد نیاز برای دوره 4 ساله مورد تحقیق (88-91) در مورد آنها قابل دسترسی بود انتخاب شدند. جهت آزمون فرضیه ها از مدل های اقتصادسنجی بهره گرفته شد. نتایج تحقیق نشان می دهد که بین معیارهای داخلی ارزیابی عملکرد و ریسک مبتنی بر اطلاعات بازار رابطه معناداری وجود ندارد.

کلیدواژه ها:

معیار داخلی ارزیابی عملکرد ، ارزش افزوده اقتصادی ، ارزش افزوده اقتصادی پالایش شده ، ارزش افزوده نقدی و ضریب بتا