تاثیر اخذ گزارش مقبول حسابرسی بر کیفیت افشاء (قابلیت اتکاء و به موقع بودن) در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

نوع اظهارنظر حسابرسی تاثیرهای متفاوتی را بر صاحبکار و سایر استفاده کنندگان دارد. همچنین عوامل و شرایط مختلف بر حسابرس و اظهارنظر حسابرسی تأثیرگذار می باشد. یکی از عوامل تاثیرگذار، بهبود گزارش مالی شرکت هاست. شفافیت اطلاعات و قابلیت اتکاء و انظبات مالی ضمن اینکه می تواند بر رتبه شفافیت شرکت ها اثرگذار باشد گزارش حسابرس را هم تحت تاثیر قرار می دهد و اظهارنظر گزارش حسابرس را از مشروط به سمت مقبول تغییر می دهد. اطلاعات مالی شفاف تر شده و انظباط مالی بیشتر، اثرات منفی یا ایراداتی که به تصمیم گیری سهامداران اثرگذار است را حذف می کند. بر این اساس، این تحقیق در پی آن است تا تاثیرگرایش اظهارنظر گزارش حسابرسی به سمت مقبول بر تغییر کیفیت افشاء از طریق رتبه بندی که توسط سازمان بورس اوراق بهادار تهران منتشر می شود را بین سال های 1388 تا 1392 بررسی کند. تحقیق از نوع کاربردی و در زمره تحقیقات توصیفی قرار دارد. روش تحقیق تحلیل ثانویه بوده و گردآوری اطلاعات به صورت میدانی با ابزار فیش برداری از آرشیو بورس می باشد. برای بررسی نرمالیتی از آماره آزمون کلموگروف اسمیرنف و برای آزمون فرضیه های تحقیق، آزمون مقایسه t زوجی استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که تغییر اظهارنظر گزارش حسابرس بر کیفیت افشاء شرکتی و امتیاز قابلیت اتکاء تاثیری ندارد و مقایسه امتیاز گزارش به موقع بودن در سال مشروطی و مقبولی نشان داد که اثر بهبود و افول اظهارنظر گزارش حسابرسی بر امتیاز به موقع بودن با اطمینان 95 درصد تفاوت معنی داری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

تغییر گزارش حسابرس ، اظهارنظر مقبول ، کیفیت افشاء ، بورس اوراق بهادار