تاثیر تمرکز مالکیت بر ریسک ورشکستگی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

در پژوهش حاضر سعی گردیده است تاثیر تمرکز مالکیت بر ریسک ورشکستگی در شرکتهای بورس تهران مورد بررسی قرار می گیرد.علاوه بر بحث تمرکز مالکیت، ماهیت مالکان نیز در ارتباط با مساله نمایندگی می باشد. هدف تحقیق تعیین تاثیر تمرکز مالکیت بر ریسک ورشکستگی و همچنین تاثیر دانش مالی هیئت مدیره بر ریسک ورشکستگی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می باشد. در این تحقیق با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون پس از ایجاد مدل رگرسیونی لوجیت به بررسی ارتباط متغیرهای پژوهش و همبستگی موجود میان آن ها پرداخته شده است با توجه به تحلیل های صورت گرفته در ارتباط با تائید فرضیه فرعی نخست پژوهش می توان به این نتیجه رسید که تمرکز مالکیت بر ریسک ورشکستگی(مدل آلتمن) تاثیر معکوس و معنی داری دارد. همچنین متغیر کنترلی اندازه شرکت تاثیر مثبت و معنی داری بر ریسک ورشکستگی(مدل آلتمن) دارد و تاثیر معنی دار متغیر کنترلی اهرم مالی بر ریسک ورشکستگی (مدل آلتمن) مشاهده نشد. با توجه به تحلیل های صورت گرفته در ارتباط با رد فرضیه فرعی دوم پژوهش می توان به این نتیجه رسید که تمرکز مالکیت بر ریسک ورشکستگی (مدل زیمنسکی) تاثیر معنی داری ندارد.همچنین متغیر کنترلی اندازه شرکت تاثیر مثبت و معنی داری بر ریسک ورشکستگی (مدل زیمنسکی) دارد و تاثیر معنی دار متغیر کنترلی اهرم مالی بر ریسک ورشکستگی (مدل زیمنسکی) مشاهده نشد.

کلیدواژه ها:

تمرکز مالکیت ، دانش هیات مدیره ، ریسک ، ورشکستگی