بررسی ارتباط بین قانون اوکان و نوسان های تجاری در اقتصاد ایران در طول سالهای 1380 تا 1392

در سال 1962 آرتور اوکان یک رابطه تجربی بین تغییر در نرخ بیکاری و رشد تولید واقعی اثبات کرد. از آن به بعد قانون اوکان در رسانه ها، نزد سیاستمداران، دانشمندان و دانشجویان اقتصاد به عنوان قانونی که ارتباط بین تغییرات در بیکاری و تغییرات در نرخ واقعی تولید را نشان می دهد شناخته شد. در این پژوهش قانون اوکان در ایران در طول چرخه های تجاری مورد بررسی قرار خواهد گرفت. جامعه آماری این پژوهش شامل سری های زمانی متغیرهای شکاف تولید (gap)، رشد تولید ناخالص داخلی (gy)، نرخ یکاری (u)و نرخ یکاری جوانان (uyoung) ا داده های فصلی رای دوره زمانی 1380 تا 1392 می اشد. مدل مورد استفاده در این پژوهش مدل حداقل مرعات معمولی (OLS) است که ه منظور استخراج سیکل های متغیر تولید ناخالص داخلی از فیلتر هودریک پروسکات استفاده شده است. نتایج حاکی از عدم ارتباط معنی داری بین نرخ یکاری و رشد تولید می باشد اما برخی نتایج نشان میدهد که شکاف تولید دارای قدرت توضیح دهندگی بهتری برای نوسانات نرخ بیکاری نسبت به رشد تولید می باشد و ا افزایش شکاف تولید و نوسانات تولید نرخ بیکاری و نرخ بیکاری جوانان نیز افزایش می یابد. به عبارتی نتایج یانگر تاثیر مثبت شکاف تولید بر نرخ بیکاری است.

کلیدواژه ها:

قانون اوکان ، رشد اقتصادی ، یکاری ، حداقل مرعات معمولی ، هودریک پروسکات