ارتقاء مهارت های ارتباطی دانشجویان پرستاری با بکارگیری روش آموزشی ایفای نقش با استفاده از تکنیک SBAR

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 763

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

AMSMED19_007

تاریخ نمایه سازی: 1 دی 1397

چکیده مقاله:

سابقه و هدف: دانشجویان و پرستاران تازه فارغ التحصیل در بدو ورود به عرصه بالین با مشکلات ارتباطی زیادی روبرو هستند که پیامد آن می تواند ایمنی بیمار را به خطر بیندازد. از این رو مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش تکنیک SBAR با بکارگیری روش ایفای نقش بر ارتقای مهارت های ارتباطی دانشجویان پرستاری انجام گرفت. مواد و روش ها: این پژوهش، یک مطالعه نیمه تجربی از نوع تک گروهی قبل و بعد است. جامعه مورد مطالعه کلیه دانشجویان پرستاری ترم پنجم دوره کارشناسی پیوسته (30 دانشجو ) بودند. آموزش تکنیک SBAR در طی یک جلسه 60 دقیقه ای دو مرحله ای و یک کارگاه 180 دقیقه ای به روش ایفای نقش و با استفاده از سناریو در مرکز مهارت های بالینی برگزار گردید . قبل و بعد از آموزش تکنیک SBAR ، دانش و عملکرد ارتباطی SBAR بوسیله ابزار دانش و چک لیست مشاهده رفتار SBAR اندازه گیری سپس داده های جمع آوری شده با استفاده از آمار توصیفی و آزمون غیر پارامتریک ویلکاکسون و کای اسکور با نرم افزار spss18 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: دانشجویان در محدوده سنی 19 تا 23 با میانگین سنی 20/93 قرار داشتند. واحدهای پژوهش 56/7 درصد زن و 43/3 درصد مرد بودند. همچنین اکثریت 96/7 درصد مجرد بودند. میانگین و انحراف معیار نمره عملکرد و دانش به ترتیب قبل از آموزش تکنیک (59/1±83/4،89 /±0 4/1) و بعد از آموزش(12/1 ± 33/8، 74 /0± 3/4) بود. آزمون ویلکاکسون تفاوت معنی داری را بین میانگین نمره عملکرد و دانش قبل و بعد از آموزش دانشجویان نشان داد ( pvalue=0.000) و مشخص گردید که دانشجویان بعد از دریافت آموزش تکنیک SBAR افزایش معنی داری در عملکرد و دانش ارتباطی شان بوجود آمده است. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که تکنیک SBAR با استفاده از روش آموزشی ایفای نقش باعث ارتقای سطح دانش و عملکرد ارتباطی دانشجویان گردید، بنابراین با توجه به اینکه مهارت های ارتباطی دانشجویان پرستاری لازمه کار تیمی بین رشته ای و در نهایت بهبود سطح کیفیت مراقبت از بیمار می باشد، و با در نظر گرفتن این مسیله که یکی از محورهای بسته آموزش پاسخگو و عدالت محور که از بسته های تحول و نوآوری در آموزش علوم پزشکی می باشد، ارتقای توانمندی دانشجویان علوم پزشکی در عرصه ارتباطی است پیشنهاد می گردد تکنیک SBAR به عنوان ابزاری که در این مطالعه باعث ارتقای سطح دانش و عملکرد ارتباطی دانشجویان گردید، در برنامه درسی دانشجویان پرستاری لحاظ گردد.

نویسندگان

اسراء ناصحی

دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران

شهرزاد غیاثوندیان

دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران

مجتبی جعفری

کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، تهران، ایران