تعیین ژنوتیپ گروه خونی RhD، RhCE، Duffy، Kell و Kidd در بیماران تالاسمی با سابقه آلوایمیونیزاسیون با استفاده از تکنیک های سریع Tetra-ARMs-PCR و Multiplex-ASO-

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 6,656

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

AMSMED19_025

تاریخ نمایه سازی: 1 دی 1397

چکیده مقاله:

سابقه و هدف: بتا تالاسمی ماژور یکی از کم خونی های شدید وابسته به تزریق خون می باشد. تزریق مکرر خون رندوم باعث تولید آنتی بادی علیه آنتی ژن های ناسازگار می شود. تعیین ژنوتیپ بیماران تالاسمی و تزریق خون سازگار با فنوتیپ گلبول های قرمز بیمار می تواند امکان تولید آلوآنتی بادی را به طور قابل ملاحظه ای کاهش دهد. یکی از سریع ترین و ارزان قیمت ترین روش های مولکولی برای تعیین ژنوتیپ بیماران روش های مولکولی Multiplex-ASO-PCR و Tetra-ARMs-PCRمی باشد. لذا در مطالعه حاضر از روش های مولکولی فوق جهت تعیین ژنوتیپ گروه های خون فرعی بیماران تالاسمی استفاده شده است. مواد و روش ها: نمونه 1147 فرد مبتلابه تالاسمی در سازمان انتقال خون استان سیستان و بلوچستان و بخش بیماران خاص بیمارستان علی اصغر (ع) زاهدان جهت بررسی های سرولوژیک و مطالعات مولکولی جمع آوری شد. پس از اخذ کد اخلاق از معاونت پژوهشی دانشگاه ع پ ایران (95-01-31-27996) ونیز پس از توجیه و کسب رضایت بیماران و تکمیل پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و تخصصی، تست های سرولوژیک شامل آزمون غربالگری آنتی بادی و آزمون تعیین هویت آنتی بادی برروی نمونه های بیماران انجام شد و از باقی مانده نمونه خون، DNA استخراج شد. پس از طراحی 12 جفت پرایمر اختصاصی، گروه های خونی فرعی Rh، Kell، Kidd و Duffy با روش مولکولی بررسی شدند. برای تایید کار تعدادی از نمونه ها تعیین توالی شدند. پس ازآن اطلاعات توسط نرم افزار SPSS نسخه 16 موردبررسی آماری قرارگرفت. با استفاده از آمار توصیفی، فراوانی فنوتیپ و ژنوتیپ گروه های خون فرعی محاسبه شد و با استفاده از آزمون کای اسکویر (chi-square) میزان ناسازگاری بین فنوتیپ و ژنوتیپ به دست آمد. مقدار (P<0/05) معنی دار درنظر گرفته شد. یافته ها: پس از انجام آزمون غربالگری آنتی بادی روی نمونه 1147 فرد مبتلابه بیماری تالاسمی، مشخص شد که تعداد 97 نفر (5/8%) دارای آلوآنتی بادی علیه آنتی ژن های گروه های خونی هستند ((4/45%)44 نفر مرد و (6/54%)53 نفر زن و با میانگین سنی 6±14). درنهایت با استفاده از آزمون تعیین هویت آنتی بادی، فراوانی آلوآنتی بادی های علیه آنتی ژن های گروه های خونی در این 97 نفر مشخص گردید. آلوآنتی بادی علیه گروه های خونی RH و Kell به ترتیب (%5/48)47 و (%7/23)23 از بقیه شایع تر بودند. در این مطالعه 23 مورد ناسازگاری تعیین ژنوتیپ بین نتایج حاصل از روش سرولوژیک و روش مولکولی گزارش شد که بیشترین ناسازگاری به ترتیب مربوط به گروه های خونی (%3/9) Rh و (%2/8) Duffy و (%2/6) Kidd بود. میزان ناسازگاری بین فنوتیپ و ژنوتیپ در گروه های خونی RHD، RHCE، Duffy و Kidd معنادار بود(P<0/05) اما برای گروه خونی Kell به دلیل مشابهت کامل نتایج حاصل از فنوتیپ و ژنوتیپ معنادار نبود. نتیجه گیری: روش های مولکولی Multiplex-ASO-PCR و Tetra-ARMS-PCR روش هایی سریع و مقرون به صرفه جهت تعیین ژنوتیپ گروه های خونی بوده و می تواند موجب کاهش نرخ آلوایمیونیزاسیون در بیماران وابسته به تزریق مکرر خون شوند. از این طریق می توان با یک ران PCR تمام حالت های هموزیگوت و هتروزیگوت را مشخص کرد و در نهایت می توان شناسنامه فنوتیپی و ژنوتیپی افراد را تعیین و خون مناسب برای تزریق انتخاب نمود. پیشنهاد می شود جهت تعیین ژنوتیپ در کشورهای کمتر توسعه یافته از روش های سرولوژیک، در کشورهای درحال توسعه از روش های مولکولی مطالعه حاضر و در کشورهای توسعه یافته از روش های Microarray و Real-Time-PCR استفاده شود.

کلیدواژه ها:

تالاسمی ، روش مولکولی ، تعیین ژنوتیپ ، گروه های خون فرعی

نویسندگان

محمد سعید غلامی

گروه خون شناسی و طب انتقال خون، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران

اکبر درگلاله

کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران

اسماعیل صانعی مقدم

سازمان انتقال خون جنوب شرق، زاهدان، ایران

مینو شهیدی

گروه خون شناسی و طب انتقال خون، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران