بررسی ارتباط هوش معنوی با شادکامی و خودکارآمدی در مبتلایان به سرطان مراجعه کننده به مراکز درمانی منتخب دانشگاه های علوم پزشکی شهر تهران

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 657

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

AMSMED19_026

تاریخ نمایه سازی: 1 دی 1397

چکیده مقاله:

سابقه و هدف: هوش معنوی اساس عقاید و باورهای فرد در زمینه تامین و ارتقای سلامت روانی، فردی و اجتماعی است که به فرد ظرفیتی برای تاب آوری و مقابله با مشکلات و سازگاری با تغییرات می دهد. از سوی دیگر شادکامی و خودکارآمدی دو عامل تسهیل کننده ارتقا سلامت در مبتلایان به سرطان هستند که منجر به افزایش خود مراقبتی، خود مدیریتی و آسایش بیشتر آنها می شود. پژوهش حاضر با هدف تعیین ارتباط هوش معنوی با شادکامی و خودکارآمدی در مبتلایان به سرطان مراجعه کننده به مراکز درمانی منتخب دانشگاه های علوم پزشکی شهر تهران انجام یافته است. مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی و توصیفی-تحلیلی تعداد 151 نفر از مبتلایان به سرطان تحت شیمی درمانی مراجعه کننده به مراکز درمانی منتخب دانشگاه های علوم پزشکی شهر تهران در سال 1397 به روش نمونه گیری تصادفی ساده مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزار مورد استفاده برای گردآوری داده ها در این مطالعه شامل پرسشنامه های اطلاعات جمعیت شناختی، هوش معنوی King (پایایی با ضریب آلفای کرونباخ 0/89 و روایی با ضریب اعتبار0/67)، خودکارآمدی عمومی Schwartz (پایایی با ضریب آلفای کرونباخ 0/82 و روایی با ضریب اعتبار 0/23) و شادکامی Oxford (پایایی با ضریب آلفای کرونباخ 0/90 و روایی همزمان 0/43) بود. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS-22 و آزمون های آماریt-test ، آنالیز واریانس و ضریب همبستگی پیرسون و اسپیرمن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. سطح معنی داری P<0/05 در نظر گرفته شد. یافته ها: تعداد 47% مرد و 53% زن که میانگین و انحراف معیار سن آنها 87/14 ± 39/49 بود. 2/15% از افراد مجرد، 8/82% از افراد متاهل و 2% را سایرین تشکیل داده است. 52% از افراد وضعیت اقتصادی مناسب و 48% از افراد وضعیت اقتصادی نامناسب داشتند. میانگین و انحراف معیار نمره کل پرسشنامه هوش معنوی 91/12± 63/95، خودکارآمدی عمومی 48/6 ± 18/27و شادکامی 30/1± 54/12بود. مبتلایان در مجموع 6/79% نمره هوش معنوی، 95/67 % نمره خودکارآمدی عمومی، 9/63% نمره شادکامی را کسب کردند. نتایج نشان داد که بین هوش معنوی و خودکارآمدی عمومی (000/0 =p و 758/0 = r)، بین هوش معنوی و شادکامی (000/0 =p و 637/0 = r) و بین خودکارآمدی عمومی و شادکامی (0/002 =p و 0/826 = r) در مبتلایان به سرطان رابطه معنادار و مستقیم وجود دارد. نتیجه گیری: در این مطالعه مشخص شد با افزایش هوش معنوی، خودکارآمدی عمومی و شادکامی در مبتلایان به سرطان به طور معنی داری افزایش می یابد. با توجه به روابط معنادار بین متغیرها، پیشنهاد می شود مطالعه ای در خصوص بررسی تاثیر آموزش هوش معنوی بر خودکارآمدی و شادکامی در بیماران مبتلا به سرطان ها انجام گیرد.

نویسندگان

زینب دیمه کار

دانشجوی کارشناسی پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، عضو کمیته تحقیقات دانشجویی دانشگاه شاهد تهران

مهدیه قلی زاده مقدم

دانشجوی کارشناسی پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، عضو کمیته تحقیقات دانشجویی دانشگاه شاهد تهران

ناهید رژه

عضو هیات علمی و دانشیار گروه پرستاری دانشگاه شاهد تهران.

بابک مهاجری

دانشجوی پزشکی، دانشکده پزشکی، عضو کمیته تحقیقات دانشجویی دانشگاه شاهد تهران