ابزار بیوفیدبک شنیداری جهت کنترل زاویه مفصل

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 589

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

AMSMED19_073

تاریخ نمایه سازی: 1 دی 1397

چکیده مقاله:

سابقه و هدف : سکته مغزی یک عارضه ی شایع در ایران است. این بیماران برخی از توانایی های خود را در عضلات و مفاصل از دست می دهند. بیماران به منظور بازیابی عملکردهای از دست رفته نیازمند انجام تمرینات مستمر و دقیق هستند. میزان و جهت حرکت برای بیماران با توجه به اینکه اکثرا سالمند هستند، مشکل است و اغلب حرکت به اندازه ی مورد نیاز انجام نمی شود. درمانگران برای توضیح انجام یک حرکت تا زاویه ی مشخص نیازمند ابزاری هستند که بیمار به راحتی با آن ارتباط برقرار کند و مشارکت درمانی بالا برود و حرکات به گونه ای صحیح و مورد دلخواه درمانگر باشد. در اغلب ابزارهای گذشته از سنسور جهت شناسایی پوزیشن مفصل استفاده می شد که این امر نیازمند پردازشگرها و تنظیمات کامپیوتری بود و سادگی ابزار را محدود می کرد. در برخی ابزارها، سیستم تنها محدود به یک مفصل و اندام بود که این امر موجب محدودیت کاربرهای متعدد خواهد. هدف از اختراع دستگاه بیوفیدبک شنیداری کنترل مفصل، تولید ابزاری ساده با هزینه ی بسیار پایین و قطعات در دسترس برای درمانگران ، بیماران و محققان است. مواد و روش ها: این ابزار شامل اجزای مختلفی از جمله: دستگاه بیوفیدبک شنیداری، سیم رابط و استرپ مفصلی است. دستگاه بیوفیدبک شامل : باتری، هشدار دهنده صوتی، سوکت اتصال به سیم های رابط، کلید روشن و خاموش و دو لامپ LED است. هدف از قرار دهی لامپ های LED ایجاد فیدبک بینایی علاوه بر فیدبک شنیداری است. سیم های رابط شامل دو صفحه ی چرخان جهت تنظیم زاویه مفصل و یک لامپ جیوه ای هستند. بعد از تنظمات صفحات چرخان با حرکت مفصل به نقطه ی مدنظر می رسند و دستگاه بیوفیدبک را روشن و تولید صدا می کنند. استرپ مفصلی بر روی مفصل بسته می شود شامل: استرپ و یک عدد آهنربا جهت اتصال صفحات چرخان به لامپ جیوه ای است.برای به کارگیری این ابزار, درمانگر ابزار را به مفصل مدنظر توسط یک استرپ ساده که به ابزار متصل است سپس دو صفحه ی چرخشی کوچک را به مقدار مورد نظر و در جهت مورد نیاز می چرخاند و از بیمار می خواهد مفصل خود را حرکت دهد و زمانی که ابزار هشدار داد درمانگر متوجه می شود حرکت در جهت تنظیم شده انجام شده است. در مراجعات بعدی بیمار، درمانگر می تواند درجات و جهت حرکت را تغییر دهد و روند درمانی هدایت کند. نتیجه گیری : این ابزار می تواند به درمانگران و جامعه ی توانبخشی جهت بهبود روند درمانی و انجام هرچه بهتر درمان بدون خستگی درمانگر و مشارکت بیشتر بیماران کمک کند. از آنجایی که درمان های توانبخشی روند طولانی دارند و مشارکت بیمار مهم ترین امر در این میان محسوب می شود وجود ابزارهای که جذابیت های درمانی ایجاد می کند می تواند به مشارکت بیمار کمک کنند. پیشنهاد می شود در این ابزار به منظور تنظیمات بهتر از صفحات مدرج متقاطع استفاده شود.

نویسندگان

زهرا جیریایی

کارشناس ارشد ارتوپدی فنی کمیته تحقیقات دانشجویی دانشگاه علوم توانبخشی و بهزیستی

سعید نیک نامی

کارشناس فیزیوتراپی مرکز تحقیقات هلال احمر تهران

امیر سالار جعفرپیشه

استاد مربوطه : عضو هییت علمی گروه ارگونومی دانشگاه علوم توانبخشی و بهزیستی