بررسی اثر کوارستین بر بیان ژن پروتیین شوک حرارتی HSP70 در موش های دیابتی القا شده توسط استرپتوزوسین

سابقه و هدف: دیابت ملیتوس یکی از اختلالات شایع متابولیک است که همراه با استرس اکسیداتیو می باشد. HSP70 یکی از پروتیین های شوک حرارتی می باشد که به واسطه فعالیت چاپرونی خود در حفاظت از سلول نقش دارد. دیابت یکی از عواملی است که می تواند سطح پروتیین های شوک حرارتی را تغییر دهد. بر اساس مطالعات موجود آنتی اکسیدان هایی مانند فلاونویید کوارستین میتواند سطح استرس اکسیداتیو در دیابت و بدنبال آن پروتیین های شوک حرارتی را تغییر دهد. هدف از انجام این مطالعه بررسی اثر کوارستین بر بیان ژن HSP70 در موش های دیابتی می باشد. مواد و روش ها : در این مطالعه تجربی 24 سر موش نر 60 روزه نژاد ویستار به میانگین وزنی 200±20 gr از مرکز تحقیقات طب تجربی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند خریداری شده و به طور تصادفی به 3 گروه (n=8) شامل گروه های کنترل دیابتی، دیابتی دریافت کننده کوارستین با دوز 15mg/kg و کنترل سالم دریافت کننده نرمال سالین تقسیم شدند و دو هفته جهت تطابق با شرایط جدید در محیط استاندارد آزمایشگاهی ( در دمای 22±2 oC و رطوبت 55-50%) نگهداری شدند. برای القاء دیابت، استرپتوزوسین (شرکت سیگما) با دوز 60mg/kg به صورت درون صفاقی تزریق شد. بعد از 2 هفته با خون گیری از ورید دمی و با استفاده از دستگاه گلوکومتر، موش های با غلظت گلوکز پلاسمای ناشتای بیشتر از 300mg/dl به عنوان موش های دیابتی شناخته شدند. روند مداخله در گروه های مورد مطالعه 21 روز به طول انجامید و در انتهای مطالعه کبد موش ها پس از بیهوشی به وسیله کتامین (80mg/kg) و زایلازین (10mg/kg) به نیتروژن مایع سپس به فریزر 80- oC منتقل شد. پس از استخراج RNA و سنتز CDNA ، بیان ژن HSP70 با استفاده از تکنیک Realtime PCR (ABI) مورد ارزیابی قرار گرفت. در این مطالعه ژن بتا اکتین به عنوان کنترل داخلی استفاده شد. آنالیز بیان ژن در گروه های مختلف توسط نرم افزار spss نسخه 16 به وسیله آزمون آماری ANOVA 5/ در سطح معنای داری 0/05 =α مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. برای ترسیم ارقام میزان بیان ژن از نرم افزار Graph Pad Prism (ورژن 6) استفاده شد. اندازه گیری میزان بیان ژن با استفاده از معرف های شرکت Bioneer کشور کره انجام شد. یافته ها: نتایج این مطالعه حاکی از آن است که سطح بیان mRNA ی HSP70 در موش های گروه دیابتی در مقایسه با گروه کنترل سالم افزایش معناداری داشت ( 3 برابر افزایش ) (P<0/05). همچنین بیان ژن HSP70 در گروه دیابتی تحت درمان با کوارستین در مقایسه با گروه کنترل دیابتی کاهش معناداری داشت (2برابر کاهش) (P<0/05). نتیجه گیری: نتایج نشان می دهد که کوارستین باعث کاهش قابل توجه بیان ژن HSP70 در موش دیابتی می شود. پس میتوان از کوارستین برای بهبود عملکرد HSP در درمان افراد دیابتی استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

کوارستین ، پروتیین شوک حرارتی ، HSP70 ، استرپتوزوسین