بررسی شیوع عفونت های کاندیدایی و میزان مقاومت آن ها در بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه در بیمارستان فیروزگر بین سال های 1395 تا 1396

سابقه و هدف: عفونت های مخمری از جمله کاندیدیازیس از مهم ترین و شایع ترین عفونت های قارچی فرصت طلب هستند با توجه به اهمیت جلوگیری از ابتلا به عفونت های قارچی بیمارستانی،این مطالعه با هدف بررسی شیوع عفونت های کاندیدایی و میزان مقاومت آن ها در بیماران بستری در بخش های مراقبت های ویژه در بیمارستان فیروزگر بین سال های 1395 تا 1396 صورت پذیرفت. مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی، تمامی بیماران مبتلا به عفونت های قارچی شناسایی شده بستری در بخش های مراقبت های ویژه بیمارستان فیروزگر، از اواخر سال 1395 تا پایان سال 1396 وارد شدند. ویژگی بیماران وارد شده شامل ابتلا در مدت حداقل 48 ساعت پس از بستری در هریک از بخش های بیمارستان و حداقل یک نمونه کشت مثبت به همراه علایم بالینی در نمونه استریل و در صورت غیر استریل بودن نمونه در صورت کاندیدا اسکور بالای 2/5 بود. نمونه های خون دریافتی از بیماران قبل از شروع درمان آنتی بیوتیک بر اساس ضایعات جلدی، مخاطی، علایم بالینی مانند تب و علایمی دال بر عفونت ادراری و ریوی و تشخیص پزشک معالج مبنی بر احتمال حضور عناصر قارچی در محل جمع آوری شدند. بیماران دریافت کننده داروهای ضد قارچی به مدت بیش از یک هفته مورد بررسی قرار گرفتند. در نهایت اطلاعات جمع شده در چک لیست برای آنالیز وارد نرم افزار SPSS v22 شد. از تست های t test ، Mann-whitney ، Chi-square test ، Pearson و Spearman و آماره های توصیفی میانگین و انحراف استاندارد ( mean ± SD ) استفاده شد. یافته ها: 120 بیمار وارد مطالعه شدند.میانگین سنی افراد 22.15±59.16 سال بود. از 120 بیمار مورد بررسی در نهایت 61 نفر (50/8%) فوت شده بودند. فراوانی نمونه ها شامل کاندیدا آلبیکنس با 64 نفر (53/3%)، کاندیدا غیر آلبیکنس در 41 نفر (43/2%) در 15 نفر (12/5%) کاندیدا آلبیکنس و کاندیدا غیر آلبیکنس بطور همزمان مشاهده گردید. بیشترین محل نمونه گیری در بیماران مورد مطالعه به ترتیب مربوط به تراشه با 94 نفر (78/3%) و 7 نفر BAL (5/8%) بود. 40 بیمار (33/3%) به تمامی آنتی بیوتیک های مورد بررسی حساسیت نشان دادند. همین طور بیشترین میزان مقاومت مربوط به آنتی بیوتیک کاسپوفانژین در کاندیدا مهاجم با 15 مورد (14/9%) و در کاندیدای غیر مهاجم با 5 مورد (9/4%) گزارش شد. فراوانی بقا (P=0/003). و حساسیت مطلق (P=0/038). در کاندیدای نوع مهاجم به میزان معنی داری پایین تر از کاندیدای غیر مهاجم بود. همچنین بین فراوانی کاندیدای مهاجم و نوع کاندیدا ارتباط معنی داری وجود داشت (P=0/05). و فراوانی کاندیدیازیس مهاجم در نوع غیر آلبیکنس (44/8%) به طور نسبی بیشتر از نوع آلبیکنس (40/3%) بود. ارتباط بین فراوانی مقاومت به آنتی بیوتیک ها و کاندیدای مهاجم و غیر مهاجم از اختلاف آماری معنی داری برخوردار نبود (P> 0/05). نتیجه گیری : طبق یافته های این مطالعه کاندیدای گونه آلبیکنس شایع ترین گونه در بیمارستان فیروزگر بوده است. بین میزان مقاومت نسبت به آنتی بیوتیک ها و انواع کاندیدا اختلاف آماری معنی داری وجود نداشت. فروانی کاندیدیاز مهاجم و میزان مرگ در بیماران مبتلا به آن بالا بوده ولی حساسیت مطلق آن پایین تر می باشد.

کلیدواژه ها:

عفونت های قارچی ، بیمارستانی ، کاندیدا ، مقاومت ، آنتی بیوتیک