تاثیر کویرستین بر غلظت سرمی هورمون های گرلین و کوله سیستوکینین و وزن بدن در موش های صحرایی تغذیه شده با رژیم پرچرب

سابقه و هدف: شیوع اضافه وزن و چاقی عملا در تمام جوامع و گروه های سنی در جهان با سرعتی هشداردهنده در حال افزایش است. با توجه اثرات کویرستین در کاهش وزن، افزایش متابولیسم چربی ها و همچنین تغییر سطوح سرمی برخی از هورمون های موثر بر اشتها نظیر لپتین، آدیپونکتین و انسولین در این مطالعه سعی بر این است تا با بررسی اثرات کویرستین بر سایر هورمون های موثر بر اشتها یعنی گرلین و کوله سیستوکینین مکانیسم دقیق تر این ماده در کاهش وزن بدن مشخص گردد. مواد و روش ها: در این تحقیق تجربی، 40 سر موش صحرایی به 5 گروه 8 تایی شامل کنترل، رژیم پرچرب (HFD)، رژیم پرچرب و حلال کویرستین (HFD+QS)، رژیم پرچرب و کویرستین با غلظت های 10,20mg/kg (HFD+Q10 ,HFD+Q20 mg/kg) تقسیم شدند. تمام تزریقات به صورت گاواژ به حیوانات خورانده شد. در روز آخر پس از توزین کردن، خونگیری از قلب انجام گرفت و به روش الیزا غلظت سرمی کوله سیستوکینین وگرلین اندازه گیری شد. نتایج با آزمون آماری ANOVA و تست دانکن در سطح معنی داری p≤0/05 تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: میانگین غلظت سرمی گرلین و تغییرات وزن بدن میانگین در گروه های دریافت کننده HFDو HFD+QS نسبت به گروه کنترل افزایش معنی دار و غلظت کوله سیتوکینین کاهش معنی داری را در سطح 0/05≥P نشان داد. در مقایسه گروه های دریافت کننده کویرستین با همدیگر مشخص شد که غلظت 20 mg/kg تاثیر بیشتری در تعدیل اختلالات هورمونی و تغییرات وزن بدن دارد. نتیجه گیری: کویرستین به دلیل خاصیت آنتی اکسیدانی و لیپولیزی باعث کاهش غلظت گرلین و افزایش غلظت سرمی کوله سیتوکینین در موش های تیمار شده با رژیم پرچرب شد.

کلیدواژه ها:

کویرستین ، هورمون گرلین ، کوله سیستوکینین ، موش های صحرایی ، رژیم پرچرب