بررسی ارتباط سطح آنزیم های کاتالاز و سوپراکسید دیسموتاز سرم در موش های دیابتی دریافت کننده عصاره الکلی پوسته داخلی گردو

سابقه و هدف: دیابت ملیتوس یکی از شایع ترین اختلالات اندوکرینی است. از دیر باز گیاهان دارویی با خاصیت آنتی اکسیدانی و مشتقات آن در طب سنتی برای درمان دیابت ملیتوس و عوارض ناشی از آن مطرح بوده اند ولی در مورد اثر بخشی قطعی بسیاری از آنها تاکنون شواهد تحقیقاتی معتبر یافت نشده است. نظر به این که استفاده از گیاهان دارویی دارای عوارض کمتری است و از جنبه روانی بیماران پذیرش بهتری نسبت به آن دارند؛ هدف این تحقیق بررسی ارتباط سطح آنزیم های کاتالاز و سوپراکسید دیسموتاز سرم (SOD) در موش های دیابتی شده با STZ با دریافت عصاره الکلی پوسته داخلی گردو و اثرات آنتی اکسیدانی آن بوده است. مواد و روش ها: در این تحقیق تجربی، 64 سر موش صحرایی نر بالغ از نژاد ویستار به 8 گروه 8 تایی شامل کنترل، گروه های دریافت کننده عصاره پوسته گردو (با غلظت های mg/kg200 و 500 و 1000)، دیابتی و گروه های دیابتی دریافت کننده عصاره پوسته گردو (با غلظت های mg/kg250 و 500 و 1000) تقسیم شدند. عصاره پوسته گردو به صورت گاواژ به حیوانات خورانده شد. در بیست و نهمین روز پس از شروع آزمایش و پس از توزین حیوانات، خونگیری از قلب انجام گرفت و غلظت سرمی آنزیم های کاتالاز و SOD اندازه گیری شد. نتایج با آزمون آماری ANOVA در سطح معنی داری p≤0/05 تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: میانگین غلظت سرمی غلظت انسولین و SOD و کاتالاز در گروه های دیابتی نسبت به گروه کنترل کاهش معنی دار را نشان داد. در تمام گروه های دیابتی دریافت کننده عصاره پوسته گردو غلظت سرمی کاتالاز افزایش معنی دار نسبت به گروه دیابتی نشان داد. در گروه های دیابتی دریافت کننده عصاره پوسته گردو با غلظت 500 و 1000 غلظت سرمی SOD افزایش معنی دار نسبت به گروه دیابتی نشان داد. دوز mg/kg1000 بیشترین تاثیر را نشان داد. نتیجه گیری: غلظت های پوسته گردو استفاده شده در این تحقیق بخاطر داشتن خاصیت آنتی اکسیدانی باعث تعدیل تغییرات ایجاد شده توسط دیابت در پارامترهای مورد بررسی ، در موش های صحرایی گردید.

کلیدواژه ها:

موش های دیابتی ، آنتی اکسیدان ، کاتالاز ، سوپراکسید دیسموتاز ، عصاره گردو