مقایسه تاثیر پماد کلوبتازول و پانسمان با گاز استریل در پیشگیری از فلبیت ناشی از کاتتر ورید محیطی در بیماران بستری در بخش جراحی مردان

سابقه و هدف: نصب کاتتر ورید محیطی یکی از شایع ترین روش های تهاجمی درمانی است، که در بیمارستان ها به منظور رساندن مایعات، دارو و الکترولیت ها و داشتن راه وریدی استفاده می شود و شایع ترین عارضه آن فلبیت می باشد. فلبیت خطرناک می باشد و می تواند منجر به تشکیل لخته، ایجاد ترومبوفلبیت، آمبولی و کاهش طول عمر کاتتر های وریدی شود. لذا این مطالعه با هدف مقایسه تاثیر پماد کلوبتازول و پانسمان با گاز استریل در پیشگیری از فلبیت ناشی از کاتتر ورید محیطی در بیماران بستری در بخش جراحی مردان انجام شد. مواد و روش ها : این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی بر روی 96 بیمار بخش جراحی مردان در سال 1392 انجام شد. بیماران به صورت تصادفی به دو گروه پماد کلوبتازول و پانسمان استریل تقسیم شدند. در گروه کلوبتازول پس از رگ گیری پماد در قسمت دیستال استعمال و محل پانسمان می گردید و در گروه پانسمان با گاز استریل پس از رگ گیری گاز استریل در دیستال استفاده و پانسمان می گردید. محل فلبیت در سه دوره زمانی 24، 48 و 72 ساعت پس از رگ گیری با استفاده از مقیاس فلبیت بررسی شد. یافته ها : فراوانی فلبیت با هر درجه ای بعد از کانولاسیون در دو گروه نشان داد که در 24 ساعت اول بعد از رگ گیری(3 مورد گروه کلوبتازول و 4 مورد گروه پانسمان استریل تفاوت معنادار نبود (0/59=P). ولی در 48 ساعت (8 مورد گروه کلوبتازول و 18 مورد گروه پانسمان استریل) و 72 ساعت بعد از رگ گیری(27 مورد گروه کلوبتازول و 42 مورد گروه پانسمان استریل) تفاوت معنادار بود ( 0/001> P). دو گروه از لحاظ شدت فلبیت در دو زمان 24 ساعت (0/031=P) و 48 ساعت(0/54=P) تفاوت معناداری نداشتند ولی در 72 ساعت(0/006> P) بعد از رگ گیری بین دو گروه معنادار بود و در گروه کلوبتازول نسبت به پانسمان استریل کمتر بود. نتیجه گیری : استفاده از پماد کلوبتازول به عنوان روشی جهت پیشگیری از فلبیت متعاقب رگ گیری وریدی پیشنهاد می گردد.

کلیدواژه ها:

کلوبتازول ، پانسمان با گاز استریل ، فلبیت ، کاتتر وریدی