بررسی تاثیر مکمل پروبیوتیک بر هایپرآلژزی در موش های صحرایی دیابتیک

زمینه و هدف: نوروپاتی دیابتی یکی از شایع ترین اختلالات بیماری دیابت و عامل اصلی قطع عضو در این بیماران است. پروبیوتیک ها با فعالیت خود در روده، می توانند تولید کننده عوامل ضد التهابی باشند. این مطالعه به منظور بررسی تاثیر مکمل پروبیوتیک بر درد نوروپاتی در موش های صحرائی دیابتیک انجام گرفت. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی از موش صحرائی نژاد ویستار 300 -200) گرم) استفاده شد. دیابت با تزریق درون صفاقی استرپتوزوسین 65) میلی گرم بر کیلوگرم) ایجاد شد. یک هفته بعد حیواناتی که قند خون بالای 250 میلی گرم بر دسی لیتر داشتند، دیابتی تلقی شدند. حیوانات به 4 گروه کنترل منفی، دیابتی، دیابتی دریافت کننده گاباپنتین 100) میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن، گاواژ، 21 روز) و دیابتی دریافت کننده مخلوط 7 نوع باکتری پروبیوتیک (CFU: 109 در حجم 1 میلی لیتر، گاواژ، 21 روز) تقسیم شدند. پاسخ های رفتاری حیوانات نسبت به محرک دردناک حرارتی (تست پلانتار) در روزهای 1، 4، 7، 14 و 21 ثبت و با نرم افزار SPSS تحلیل شد، P<0.05به عنوان سطح اختلاف معنادار در نظر گرفته شد. یافته ها: دیابت باعث بروز نشانه های درد نوروپاتی در حیوانات شد؛ بدین صورت که پاسخ های رفتاری گروه های دیابتی در مقایسه با گروه کنترل نسبت به تحریکات حرارتی افزایش معنی داری داشت. دریافت گاباپنتین و مکمل پروبیوتیک طی 21 روز باعث کاهش معنی دار هایپرآلژزیای حرارتی در موش های صحرائی شد به طوری که میانگین پاسخ به تحریک حرارتی در موش دیابتی تحت مداخله با گاباپنتین 13.5 ثانیه و در موش های دیابتی تحت مداخله با پروبیوتیک 11.8 ثانیه بود. البته داده ها بیان کننده تاثیر بیشتر گاباپنتین نسبت به دریافت پروبیوتیک در مهار درد بود. نتیجه-گیری: دریافت مکمل پروبیوتیک باعث بهبود درد نورپاتی در موش های صحرائی دیابتیک می شود.

کلیدواژه ها:

پروبیوتیک ، هاپیرآلژزیا ، درد نوروپاتی ، دیابت شیرین ، موش صحرایی