بررسی الگوی توزیع ریسک مارکرهای قلبی-متابولیکی درمحدوده BMI طبیعی

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 435

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

AMSMED20_233

تاریخ نمایه سازی: 22 مهر 1398

چکیده مقاله:

زمینه و هدف: امروزه چاقی یکی از بارزترین مشکلات سلامت عمومی جوامع پیشرفته تلقی می شود و در جوامع در حال پیشرفت به سرعت در حال افزایش است به طوریکه از سال 1980 شیوع چاقی در جهان دو برابر شده است.چاقی به طور همزمان می تواند با اختلالاتی مانند فشار خون و بیماری های قلبی همراه باشد. برای پی بردن به چاقی و تخمین مقدار بافت چربی در بدن هر فرد از کمیت BMI (شاخص توده ای بدن) توسط کارشناسان تغذیه و اپیدمیولوژیست ها استفاده می شود. اندازه گیری درصد چربی بدن افراد نشان داده است که با وجود قرار گرفتن BMI در محدوده نرمال، افراد در حاشیه امنیت قرار ندارند و ممکن است به چاقی وزن نرمال مبتلا باشند.از طرفی افزایش BMI در محدوده نرمال در اواخر سنین جوانی زمینه ساز بیماری های قلبی عروقی در بزرگسالی و میانسالی است. هدف از این مطالعه بررسی دقیق تر مفهوم BMI برای رسیدن به محدوده نرمال قابل اعتمادتر و یا تصحیح تعریف مفهوم BMIمی باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی همه جمعیت مطالعه کوهورت پرشین در فسا که دارای BMI طبیعی((24.9-18.5 هستند و سابقه مشکلات قلبی و عروقی ندارند را با اخذ رضایت آگاهانه (مطابق پروتکل کوهورت فسا)، وارد مطالعه کردیم. جمعیت پس از اندازه گیری BMI به چهار گروه دسته بندی شدند .( 24.9-23.3/ 23.3-21.7/ 21.7-20.1/ 20.1-18.5) گروه ها از نظر وجود ریسک مارکر های قلبی-متابولیک مقایسه شدند.برای متغیر های کمی میانگین و میانه محاسبه شد و درصد فراوانی هر صدک نمایش داده شد. برای مقایسه داده های کمی بین گروه ها از T-test ، برای مقایسه داده های کیفی از CHI-SQUARE و برای نشان دادن ارتباط بین داده ها از رگرسیون استفاده شد. یافته ها: میزان همبستگی BMI و ریسک مارکر ها در مردان و زنان به صورت جداگانه به کمک تست رگرسیون مورد بررسی قرار گرفت. نتیجه آنالیز همبستگی هم در مردان و هم در زنان مثبت بود ( male pearson correlation=0.143 P .( value<0.001 / female pearson correlation=0.089 P value=0.014 مردان به طور متوسط 46 سال و زنان به طور متوسط48 سال داشتند. نتیجه گیری: با توجه به تحلیل های انجام شده میزان شاخص توده ای بدن و ریسک مارکر ها ارتباط مستقیم دارند و اثر BMI بر ریسک مارکر ها در مردان جشمگیرتر از زنان است بنابراین افزایش BMI در طیف نرمال بر افزایش ریسک مارکر های مردان نسبت به زنان تاثیر بیشتری دارد

کلیدواژه ها:

چاقی ، BMI ، ریسک مارکر های قلبی عروقی ، قلب ، CHD

نویسندگان

مرتضی کرمی منش

کمیته تحقیقات دانشجویی،دانشگاه علوم پزشکی فسا، فسا، ایران

رضا همایونفر

مرکز تحقیقات بیماری های غیرواگیر،دانشگاه علوم پزشکی فسا، فسا، ایران

مجتبی فرجام

مرکز تحقیقات بیماری های غیرواگیر،دانشگاه علوم پزشکی فسا، فسا، ایران

سیده لیلا میرحسینی

کمیته تحقیقات دانشجویی،دانشگاه علوم پزشکی فسا، فسا، ایران