کرامت انسان در اندیشه و سیره امام حسین(ع)

شناخت انسان و بررسی ابعاد و شئون مختلف او مورد اهتمام ادیان،مکاتب، شماری از رشته های علوم بشری است. کرامت ذاتی انسان به معنای شرافت بزرگی و ولایی او ، نقطه تلاقی بسیاری از انگاره های انسان شناسانهاست. نوشتار پیش رو ، پژوهشی کتابخانه ای و اسنادی است که به روش توصیفی تحلیلی سامان یافته است – و می کوشد تا با تمرکزسیره و اندیشه سومین پیشوای شیعیان ، امام حسین(ع) برخی از ابعاد کرامت انسان رادر کلام گهربار و رفتار تابناک آن حضرت بحث بگذرد. یافته های پژوهشی حاکی از جایگاه ویژه کرامت انسان در سیره اندیشه امام حسین(ع) است . هم چنان که این یافته ها بیانگر تمایز این دیدگاه با دیدگا ه های رقیبغیره و حیانی است. مهم ترین ویژگی های نظریه کرامت انسان در سیره واندیشه امام عبارتند از : برخورداری از صبغه توحیدی ، سازگاری با دیگر آموزه های اخلاقی اعتدال ،میان روی و برخورداری از ضمانت اجرایی درونی و جامع نگری.

کلیدواژه ها:

سیره و ا ندیشه اهل بیت(ع) ، امام حسین (ع) ، اسنان شناسی ، کرامت انسان