نقش فضاهای عمومی در ارتقای امنیت شهری با تاکید بر رویکرد مدیریت طراحی محیط های شهری

انسان و محیطی که در آن زندگی میکند کلیتی تفکیکناپذیر را شکل میدهند. این محیط، فضا و عرصه اجرایکارکردهای اجتماعی بوده و بسیاری از تعاملات اجتماعی در آن صورت میپذیرد. تداوم و بقای این تعاملات و حضورفعال مردم در این فضاها، نیازمند وجود امنیت به عنوان یکی از اساسیترین نیازهاست. مناسببودن فضای عمومی،موضوع مهمی است که باید در هر مطالعهای که زندگی روزمره زنان و مردان را مدنظر قرار میدهد، مورد توجه قرارگیرد. نیاز به حضور در فضا برای همه گروهها فارغ از جنسیت، سن، سطح درآمد، شغل و... امری ضروری است.توجه به بهبودی و مطلوبیت فضاها، برقراری امنیت در ساختار شهری و نیز توجه به امنیت ذهنی شهروندان از جملهمسائلی است که در فرایند تصمیمسازی مدیریت شهری دارای اهمیت است. در این مقاله با استفاده از روش تحلیلی پرداخته CPTED اسنادی، به بررسی نقش فضاهای عمومی در کاهش و پیشگیری از جرایم شهری با تأکید بر رویکردمیشود. در مقاله حاضر، پس از بررسی اصول و معیارهای حاکم بر رویکرد فوق و تبیین نقش فضاهای جنسیتی درارتقاء امنیت محیط، سازوکارهای برنامهریزی شهری در تأمین امنیت شهری بیان میشود.نتایج بهدستآمده نشان میدهد که در طراحی کارآمد و بهینه فضاهای شهری، با بهکارگیری رویکرد فوق و تأکید بربرنامهریزی کاربری اراضی میتوان از وقوع جرایم شهری کاست

کلیدواژه ها:

CPTED فضاهای عمومی شهری ، کاربری اراضی. امنیت محیط ، برنامهریزی شهری ، رویکرد