پاسخ بوقلمونهای نر به سطوح لیزین قابل هضم ایلئومی استاندارد شده تا سن 13 روزگی

آزمایشی به منظور تعیین مناسب ترین سطح لیزین قابل هضم ایلئومی استاندارد شده در مرحله آغازین) 28-8روزگی( و رشد28-49روزگی( در بوقلمونهای نر گوشتی سویهBUT6انجام شد. هر آزمایش بر روی 765 قطعه بوقلمون در قالب طرح کاملاً تصادفی با 3 تیمار ) 3سطح اسیدآمینه لیزین قابل هضم ایلئومی استاندارد شده: آزمایش یک شامل1/33جیره پایه و 1/405 و1/48و1/55 و1/63و1/705و1/78و1/855درصدوازمایش دوم 1/15جیره پایه 1/225و1/3و1/375و1/45و1/525و1/6و1/675درصددر 1 تکرار و 0 قطعه پرنده در هر تکرار انجام گرفت. افزایش وزن، مصرف خوراک، ضریب تبدیل غذایی به صورت هفتگی در طی دوره آزمایشی اندازه گیری شدند. در آزمایش اول با برازش مدلهای رگرسیون خط شکسته، منحنیدرجه دو و خط شکسته درجه دو میزان نیاز لیزین قابل هضم ایلئومی استاندارد بترتیب برای افزایش وزن بدن 1/59±0/069و0/07±1/62و0/03±1/70 ودرازمایش دوم 0/11±1/47و0/04±1/57و0/05±1/49 تخمین زده شد نیازلیزین قابل هضم ایلئومی استاندارد شده با استفاده از مدلهای رگرسیون خط شکسته، منحنی درجه دو و خط شکسته درجه دو برای ضریب تبدیل غذایی درازمایش اول به ترتیب /02±1/49 و0/04±1/55 و0/008±1/55 ودرازمایش دوم 0/17±1/57و0/02±1/61و0/08±1/59 تعیین شد

کلیدواژه ها:

اسیدآمینه لیزین قابل هضم ایلئومی استاندارد شده ، بوقلمون ، مدل خط شکسته ، منحنی درجه دوم ، مدل خط شکسته درجه دو