بررسی اثر توام شدت محدودیت کمی و سطح افزایش مواد مغذی جیره بر وضعیت سیستم ایمنی جوجه های گوشتی
محل انتشار: همایش ملی تغذیه دام و طیور
سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 586
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ANIMALN01_027
تاریخ نمایه سازی: 11 مرداد 1393
چکیده مقاله:
این پژوهش به منظور بررسی تأثیر شدتهای مختلف محدویت کمی غذایی و افزایش تراکم مواد مغذی جیره پس از پایان دوران محدودیت، بر وضعیت سیستم ایمنی جوجه های گوشتی انجام گرفت. از تعداد 175 قطعه جوجه یکروزه گوشتی جنس نر سویه راس- 853 در قالب آزمایش فاکتوریل3×2شامل دو سطح محدودیت×سه سطح تراکم مواد مغذی جیره پس از پایان دوران محدودیت( با سه تکرار و ده قطعه جوجه در هر تکرار استفاده شد. جوجه ها در سن14-8روزگی تحت محدودیت کمی غذایی با شدت های 70 و 85 درصد کمتر از متوسط خوراک مصرفی 11 ساعت قبل گروه شاهد )که دارای تغذیه آزاد بودند(، قرارگرفتند. پس از اتمام دوران محدودیت، تا پایان دوره پرورش )سن 11 روزگی(، جوجه های تیمارهای مختلف با جیرههای تنظیم شده با افزایش تراکم مواد مغذی در سه سطح 0،75 و 70 درصد بیشتر از ان.آر.سی تغذیه شدند. برای سنجش پاسخ سیستمایمنی بدن، واکسن نیوکاسل، آنفولانزا و اس آر بی سی تزریق شد و نمونه برداری انجام گرفت. همچنین وضعیت اندام های مرتبطبا سیستم ایمنی شامل طحال، تیموس و بورس فابریسیوس مورد ارزیابی قرار گرفت. طبق نتایج حاصل، اثر شدت محدودیت کمی غذایی بر وزن و وزن نسبی تیموس، طحال، و بورس فابریسیوس معنی دار نبود. همچنین اثر شدت محدودیت کمی غذاییبر عیار پادتن تولید شده علیه ویروس واکسن آنفلوآنزا )بیست و یک و بیست و هشت روز پس از تزریق(، عیار پادتن تولید شده علیه ویروس واکسن نیوکاسل )هفت روز پس از تزریق اول و دوم(، میزان عیار پادتن کل ، میزان عیار پادتن مقاوم به 1- مرکاپتو اتانل و میزان عیار پادتن حساس به 1- مرکاپتو اتانل تولید شده علیه گلبول قرمز گوسفند )هفت و چهارده روز پس از تزریق(معن یدار نبود. همچنین اثر میزان افزایش مواد مغذی جیره بعد از پایان دوره محدودیت کمی غذایی تا انتهای دوره پرورش هم برخصوصیات فوق معنی دار نبود، اما از لحاظ عددی تیترآنتیبادی و وزن اندامهای درگیر با سیستم ایمنی در گروههای مذکورنسبت به گروه شاهد بالاتر بود. توصیه نهایی اینکه بهترین تیمار شدت محدودیت غذایی 85 درصد و افزایش تراکم مواد مغذی 70 درصد می باشد
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سولماز رحیمی
دانشجوی کارشناسی ارشد
علیرضا صیداوی
دانشیارگروه علوم دامی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت، رشت، ایران
محمود صحرایی
استادیار پژوهشی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان اردبیل، اردبیل، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :