بررسی فضای ورودی شهرها با رویکرد شهرسازی پایدار

در گذشته ورودی شهر، مفصل اتصال دهنده فضای مصنوع داخل و فضای طبیعی خارج شهر بود. برهم خوردن سلسله مراتب فضایی در نظام کالبدی شهرها به دلیل مدرنیزه شدن، فضاهای ورودی شهر را دچار بی هویتی و نابسامانی کرد. نخستین فضای برخورد مسافران با شهر ورودی آناست، این فضا باید در شکل گیری خاطرات جمعی و تصورات ذهنی آنها موثر باشد. در آینده با گسترش شهر به سمت بیرون، فلکه و بلوارهایی کهامروزه ورودی شهر هستند، در درون آن جای می گیرند و به یک معضل شهری تبدیل می شوند. بنابراین نوعی آینده نگری به منظور کاهش دغدغه های بافت آتی پایدار لازم است. در این مقاله حوزه های ورودی شهرها را باتوجه به اصول پایداری بررسی می شود. نتایج پژوهش بصورت مولفه های تقویت کننده ابعاد توسعه پایدار برای طراحی مبادی ورودی شهرها ارائه می شود. پژوهش از نوع بنیادی و روش تحقیق توصیفی - تحلیلی است.

کلیدواژه ها:

فضای ورودی شهر ، فضای بیرون و درون شهر ، پایداری ، مولفه های کیفی