طراحی مناسب زیرگذر و ارائه راهکارهای افزایش کیفیت آن با رویکرد توسعه پایدار مورد مطالعه: زیرگذر میدان تجریش تهران

شهر بدون حضور پیاده و مردم ارزش نداشته و هویتی پیدا نمی کند و این عابرین پیاده هستند که سرزندگی ، حیات و پویایی را به داخل شهر ها هدایت می کنند . پس همواره شهر می بایست برای عابر پیاده و بر اساس نیاز ها و علایق آن ها طراحی شود تاشهروندان از حضور و استفاده در شهر و فضاها و مکان های شهری لذت برده و با ایجاد حس تعلق و خاطره انگیزی ، شهر را همچون خانه و دارایی خود به شمار بیاورند، از جمله این دسترسی های ویژه ، گذرگاه های عرضی غیر هم سطح و به خصوص زیرگذر های عابر پیاده می باشند که با حضور خود مسیر های ویژه عبور پیاده را به یکدیگر متصل کرده و پیوندی در شبکه ارتباطیبرقرار می کنند. بنابراین توجه به این امر و طراحی مناسب این فضاها از جمله عواملی است که می تواندشهر را به سوی توسعه پایدار هدایت کند. این پژوهش با هدف طراحی مناسب زیرگذر و مطالعه راهکارهای ارتقاء کیفیت فضایی زیرگذر میدان تجریش شهر تهران انجام گرفته است. پژوهش از نوع کاربردی است که برای جمع آوری اطلاعات از دو روش کتابخانه ای و میدانی در آن استفاده شده است . یافته های پژوهش حاکی است که تبدیل زیرگذر به یک فضای جذاب نه تنها وابسته به محل قرار گیری زیرگذر و ارتباط آن با محیط اطرافش می باشد بلکه در گرو طراحی زیبا و مناسب متغیرهایی نظیر ورودی ، نورپردازی ، دسترسی ، ابعاد ، مصالح ، کاربری و مبلمان می باشد

کلیدواژه ها:

زیرگذر ، عابر پیاده ، توسعه پایدار ، تجریش