چالش های جهانی سازی برای حوزه های حقوق کودکان و زنان در جامعه ایران

جهانی سازی، پدیده ای است که دولت ها را تحت فشار قرار می دهد تا معیارهای اجتماعی قابل قبول را کاهش دهند و تنها معیارهای اقتصاد بازار آزاد را بر جامعه حاکم کنند. جهانی سازی، تک بعدی و سود پرستانه است و تمام ابعاد حقوقی حقوق بشر را نادیده می انگارد و تنها نظام سلطه اقتصاد جهانی را نگاه می کند، بنابراین نمی تواند موضوعات حقوق بشری را حمایت و مدیریت کند؛ یکی از مواردی که همواره در حقوق بشر در مورد آن بحث می شود زنان و کودکان هستند و میزان رعایت حقوق زنان و کودکان، نماد و شاخص بسیار مهمی برای شناخت رویکرد جامعه به حقوق بشر است. در حقوق ایران کودک دارای حقوقی است که در قانون به صراحت ذکر شده است و به نظر پژوهشگر، جهانی سازی تاثیر منفی بر این قوانین خواهد داشت، چرا که جهانی سازی تنها بعد اقتصادی قوانین را در نظر خواهد گرفت و چون روی رفتارها تاثیر می گذارد، ابعاد انسانی و فرهنگی و حقوقی قوانین را تنزل خواهد داد؛ و تحولاتی در ارزش ها ایجاد می کند که این تحولات در ارزش ها به تحولاتی در حقوق می انجامد و در طولانی مدت باعث خواهد شد، حقوقی به تصویب برسد که مغایر با شیون انسانی باشد و صرفا به ابعاد اقتصادی و سرمایه داری توجه شود و بر خرده فرهن گها، زبان ها، قوانین داخلی دولت ها و خواسته های آن ها تاثیر بگذارد. فرضیه ما در این مقوله این خواهد بود که جهانی سازی با توجه به نگاه اصلی اش به سود و اقتصاد و تجارت جهانی تاثیر منفی بر حقوق بشر در حیطه ی حقوق زنان و کودکان در ایران دارد و چون حقوق به گونه ای مستقیم از فرایند جهانی شدن متاثر می شود. باید راهکارهای مناسب برای این تاثیرپذیری یافت. پیوستن ایران به کنوانسیون های جهانی حمایت از حقوق زنان وکودکان، بررسی قوانین مربوط به حمایت از زنان و کودکان در قوانین داخلی، حمایت از زنان در مسایل اقتصادی، حمایت از کودکان کار، حمایت از قوانین حقوق بشری در مورد زنان و کودکان؛ از جمله راهکارهای مناسب برای حمایت از زنان و کودکان در ایران است.

کلیدواژه ها:

جهانی سازی ، حقوق بشر ، حقوق زنان ، حقوق کودکان ، ایران