شناخت مفهوم حضور بانگاهی بر هویت معماری مساجد ونقش آن در معماری پایدار

معماری پایدار،مانند سایر مقولات معماری،دارای اصول وقواعد خاص خود است ومراحلی را دربرمی گیرد.مرحله طراحی برای انسان (Humane Design) آخرین وشاید مهمترین اصل از معماری پایدار استوتوجه به انسان ونحوه حضور او در ارتباط بامحیط از جمله عواملی است که به نوبه خود می تواند در امکان ارزش گذاری برروی این رابطه مفید واقع شود.دراین پژوهش تلاش برآن شده است تا با تأملی درمفهوم حضور وجستجوی ایم مفهوم در مصادیقی چند که از آن جمله می توان به مساجدی اشاره نمود که خود نمونه ای شایسته به فراخور موضوع می باشند به نکات و احکامی دست یافت برای ایجاد ظرفی(بنای مسجد)درخور مظروف(بندگان).براساس دیدگاه «Exotopic»توجه به فضا،حرکت و فرم سه عامل اصلی تأثیرگذار درایجاد حس حضور می باشند.می توان گفت برای رسیدن به مقام حض.ر علاوه بر توجه به عملکرد فضاها،نحوه برقراری ارتباط میان آنها نیز حائز اهمیت است.از ایده های اصلی طرح می توان به محوریت سادگی و بی آلایشی فضاها،سلسله مراتب دسترسی که ذهن مخاطب برای رسیدن آماده می سازد.خوانایی فرم ها وفضاها،استفاده از مصالح بوم آورد وسنتی،حضور آب وگیاه ودر یک کلام طبیعت اشاره نمود.

کلیدواژه ها:

معماری پایدار ، حضور ، مسجد ، Exotopic