تأثیرات معماری پایدار بر کیفیت زندگی

رشد فزاینده ی جمعیت جهان آثار اساسی و اغلب فاجعه انگیزی بر روی کره زمین داشته است که یکی از تهدیدهای عمده آن رشد صنعت، توسعه شهر و شهرنشینی است و در ادامه مصرف بیش از حد و غیرمسئولانه از انرژی های فسیلی سبب گرم شدن تدریجی زمین شده و خسارات جبران ناپذیری را بر محیط زیست وارد کرده است. اتلاف انرژی ها و آلودگی محیط زیست محققین را بر این واداشت تا به دنبال انرژی های پاک باشند. امروزه به نظر می رسد معماری پایدار و کیفیت زندیگ با یکدیگر همگام و در جهت تحقق اهداف پایداری گام برمی دارد. هدف اصلی معماری و توسعه پایدار تأمین نیازهای اساسی، بهبود و ارتقاء سطح زندگی، حفظ و اداره بهتر اکوسیستم ها و آینده ای امن تر و سعادتمندتر به سوی بهبوبد کیفیت زندگی، معماری پایدار همواره بر چهار اصل حفاظت از انرژی آب و باد و سایر منابع طبیعیی، تأمین سلامت محیط زیست، رشداقتصاد کشور و ارائه کیفیت بالایی از زندگی را مدنظر دارد. بسیاری از محققین و بزرگان معماری همانند توماس هرتزوگ، ریچارد اجرز، نورمن فاستر و ... درخصوص معماری پایدار نظریاتی را ارائه کرده اند که هدف همگی رسیدن به سطح مطلوبی از زندگی است. کیفیت زندگی عبارت است از زندگی خوب داشتن و احساس رضایت از زندگی یا به تعبیر دیگر میزان واقعی رفاه تجربه شده به وسیله افراد و گروه ها تحت شرایط اجتماعی و اقتصادی عمومی. کیفیت زندگی دارای شش بعد فیزیکی، اجتماعی، روانی، جسمی، روحی ومحیطی است که در شاخه های مختلفی تقسیم می شود. کیفیت زندگی یکی از مهمترین اهداف مدیریت شهری در معماری و شهرسازی پایدار است.