تأثیر معماری سنتی و فرهنگ بومی بر گردشگری در جهت توسعه پایدار

سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,635

فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ARCHCONF02_135

تاریخ نمایه سازی: 1 مهر 1394

چکیده مقاله:

گردشگری پایدار به عنوان یک راهکار و الگوی ماندگار با دیدگاهی بلند مدت در برنامه ریزی شهری می تواند جوامع را بسوی توسعه پایدار هدایت نموده و با وجود برآورده ساختن نیازهای اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی، تفریحی و غیره برای نسل امروز در جهت حفظ و نگهداری منابع تجدید ناپذیر، منابع آب و خاک و سایر نعمات الهی برای نسل های فردا بسیار مؤثر عمل کند. در دنیای امروز صنعت گردشگری یکی از مهمترین بحش هایی است که با وجود جاذبه های طبیعی، اقلیم های متفاوت جغرافیایی به همراه میراث و تمدن بشری دست مایه های گرانقدری است که می تواند تحولات بنیادین در عرصه ی مختلف به همراه داشته باشد. با این وجود فرهنگ ها، شامل آداب و رسوم و افکار مردم جاذبه های اصلی هستند که گردشگر می آورند. ایران یکی از چنج کشور مهم جهان در عصر حاضر است که آثار و آداب و سنن باستانی در حدی قابل توجه وجود دارد. مردمی با فرهنگ و تمدن کهن، آداب و رسوم و سنن باستانی و اماکن بسیار قدیمی با سبک و معماری بی نظیر تنها کشوری است که با داشتن این همه جاذبه های جهانگردی، بخش صنعت جهانگردی را به راحتی می توان در آن مقبول ساخت. قرن آینده قرن قومیت ها و ملیت ها و تقسیم بندی جهان بر اساس فرهنگ و مذهب خواهد بود. از آنجا که ارتباط میان فرهنگ مردم و فرهنگ های ملل مختلف شهر و روستا، تأثیری شگرف در گردشگری و مقام بستر ساز آن شهرسازی دارد نیاز به توجه ونگاه اندیشمندان واصلاح گرانه ای است. در معماری نیز، این نگاه وتوجه مشترک مشهود است. در معماری سنتی ایران بناها با توجه به هویت و فرهنگ ایرانی و قومی شکل گرفته اند و هیچگاه ترکیب و معماری بنا بر خلاف باورهای فرهنگی، دینی و قومی مردم آن ناحیه نبوده است. آنچه بدان پرداخته شده این است که، بیشتر اصولی که در معماری پایدار نوین در قرن بیستم مطرح شد، در معماری سنتی و قدیمی این مرز و بوم در اقلیم های مختلف رعایت می شد، که خود موید تأثیر صحیح فرهنگ، دین و سنتهای مردم ایران بر چگونگی ساخت و ساز و معماری در سده های پیشین بوده است. این همان اصولی است که در عصر حاضر به فراموشی سپرده شده و با دوبار آفرینی این اصول، منطبق با معماری معاصر، رویکرد جدیدی را در معماری معاصر ایران ایجاد خواهد نمود.

نویسندگان

هادی اکبری

کارشناس ارشد معماری، گروه معماری، واحد مهدیشهر، دانشگاه آزاد اسلامی مهدیشهر، ایران

محمد رحمانی قصبه

عضو هیئت علمی، گروه معماری، واحد مهدیشهر، دانشگاه آزاد اسلامی مهدیشهر، ایران

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • آلیاکانو، و همکاران."معماری بومی"، ترجمه علی محمد سادات افسری، چاپ ...
  • الوانی، سبید مهدی ؛ و پیروزبحت، معحومد _ فرایند مدیریت ...
  • اتمن، عمان."معماری سبر با مصالح و تکنولوژی پیسرفته، ترجمد سارا ...
  • بهار، مهرداد.از اسطوره _ تاریخ . تهران: نشر حشمه، 1384 ...
  • _ یایای ادیه محمدحسی ؛ و سقایی، مهدی، گردشگری(ماهیت _ ...
  • پیرنیا، م.ک .و معماریان، ع .-. سبک شناسی معماری ایرانی، ...
  • تومه، زره "توسعه فرهنگی و محیط زیست"، ترجمه دکتر محمود ...
  • نمایش کامل مراجع