برج های دوقلو خرقان

سلجوقیان می بایستی زیر تاثیر شکوه غزنویان قرار گرفته باشند، لیکن طریق ساده و سخت زندگی و اثراتی که بر سرزمین بومی آنها یعنی دشت های مرکزی آسیا بر روی آن ها گذاشته و ایشان را به سختی خو داده بود آنان را بیشتر به شیوه ای قوی تر و کم خرج تر متمایل ساخت. معماری سلجوقی که با وقار و نیرومند و از نظرساخت پر تصنع است. پیدایش آن نه ناگهانی و نه تصادفی بوده است. بلکه باید آن را اوج تجلی رنسانس ایرانی دانست که در اوایل سده دهم در روزگار سامانیان آغاز شده بود. یکی از آثار بجامانده از این دوران در بخش برج های مقبره ای، برج های دوقلو خرقان است. بنایی که در آن گره چینی و نقوش هندسی آجرکاری دوره سلوجوی، در این بنا به کمال رسیده است. در این مقاله تلاش بر این است تا با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی به معرفی و بررسی کامل معماری این برج ها پرداخت تا با شرح آن به اوج تلفیق معماری، هندسه، زیبایی و مهندسی در دوره سلجوقیان پی برد.

کلیدواژه ها:

برج های خرقان ، سلجوقیان ، معماری ، مهندسی ، هندسه