تاثیر طول دهانه و طول عضو بر پارامترهای لرزه ای سازه فضاکار تک لایه و دولایه

امروزه استفاده از سازه های فضاکار برای دهانه های بزرگ بصورتیک ضرورت در آمده است. گرچه به این منظور سازه هایی، جهتپوشاندن ساختمان های صنعتی طراحی شده است، لیکن برای دهانههای بیش از 60 متر تنها سازه های فضاکار عملی می باشد. با توجهبه هزینه ی روز افزون مصالح، لازم است جدیدترین تکنولوژی ها دراختیار گرفته شود تا طراحی ها با رعایت کامل ضوابط آیین نامه هایبارگذاری و ساختمانی کاملا اقتصادی صورت گیرد. جهت منظورنمودن اثرات مثبت رفتار خمیری سازه در تحمل نیروهای جانبی،تقریبا تمامی آیین نامه های معتبر دنیا یک ضری بویژه موسوم بهضریب رفتار ساختمان یا ضریب تصحیح بازتاب که جهت کاهشنیروهای زلرله محاسبه شده، در نظر گرفته و طراح را مجاز به آنالیزالاستیک سازه تحت نیروهای کاهش یافته می نمایند. به دلیلمشخص نبودن این پارامتر در استانداردها و آیین نامه های ایران وجهان برای سازه های فضاکار، انجام بررسی های دقیق تر امریضروری است. هدف از این تحقیق تاثیر طول دهانه و طول عضو برپارامترهای لرزه ای سازه فضاکار تک لایه و دولایه می باشد. در اینمقاله از سازه های با ابعاد دهانه های 10 ، 20 و 30 متر و طولاعضای 1 ، 2 و 3 متر به همراه تغییر در فاصله ی شبکه ها بین 0/5تا 5 / 1 متر استفاده شده و نتایج حاصل بصورت جداول و نمودارهاییارایه شده است.

کلیدواژه ها:

سازه فضاکار تخت ، تحلیل استاتیکی غیر خطی ، مفصل پلاستیک ، ضریب رفتار ، شکل پذیری